12. this is my life
het leven zuigt.
nee echt serieus, misschien ligt het aan mij, misschien aan de rest van de wereld, maar in ieder geval, heb ik soms het gevoel dat ik beter af ben zonder een simpele ziel, zonder ook maar iemand die om me heen hangt. jaren lang liet ik over me heen lopen, dacht ik dat er iemand was die me begreep, maar wat weet je tegenwoordig nou echt zeker? je weet alleen de basis van het leven, eten, drinken en slapen, dan komt alles wat je van je moeder leert, manipuleren, saboteren en liegen, dan alles wat je van je vader leert, werken, zuipen en het gevoel van spijt negeren, de wereld is verpest, iedereen op de wereld is verpest, van af je geboorte word je al verpest, als meisje werkt huilen het beste om ergens te komen, als jongen werkt slaan het beste om iets te bereiken. ligt het aan mij of ben ik gewoon echt de eenige die dit door heeft. tuurlijk, ik spreek geen andere talen dan nederlands, engels en een klein beetje duits, maar kom op, is er echt iemand op de wereld die uberhaupt voor zich zelf denkt? ik denk van niet, ik denk dat de gedachten van iedereen worden bedacht door de regering, alles is een complot, heel het leven is een complot, je gaat naar school, word verliefd, iemand breekt je hart, je huilt een paar dagen en het begint weer op nieuw. geluk duurt niet voor eeuwig, er zijn mensen die het heel mooi maar verwarrend kunnen verwoorden, ooit zit je in je tuin lekker in de zon op een warme lente ochtent en denk je dat het leven niet beter kan, tot je een keer niest en naar binnen gaat. geluk duurt niet voor eeuwig, er zijn mensen die geluk nooit hebben gekent, er zijn ook mensen die het wel hebben gekent maar het zich niet kunnen herrineren, tuurlijk hebben we een ongelukkig gevoel nodig om te weten hoe gelukkig we zijn, maar het is oneerlijk verdeelt, iedereen zegt het recht van de sterkste, maar ook die rollen zijn verkeerd verdeeld, vroeger was je sterk kwa spierkracht en overleefde je daardoor, nu ben je sterk door hersenkapisiteit, maar we streven de spierkracht na, eigenlijk zouden we de wereld helemaal plat moeten bombaderen en op nieuw beginnen, het eindelijk eens goed doen, gewoon leven in de natuur zoals de wereld bedoelt is, niks dan natuurlijke vijanden op de wereld. dat alle mensen voor elkaar op komen als er gevaar dreigt, dat doen we nu niet meer, nu is het ieder voor zich als er gevaar dreigt, wie het eerst loont wie het eerst maalt zeggen ze dan. brits en amerikaans door elkaar, als je het zelf niet kan, dan ben je niks, maar ook netjes in een rij wachten tot je aan de beurt bent en laten zien hoe graag je wilt overleven, de ondergang van de titanic is hier een mooi voorbeeld voor, de meeste britten wachte op hun beurt en lieten vrouwen en kinderen eerst gaan, maar de amerikanen knokte zich een weg naar voren. dat precies gemixt is de mens van nu. het is ziek.
Er zijn nog geen reacties.