Cruesli
Iedere morgen wanneer ik wakker word, overigens met veel moeite; mijn wekker bezorgt me al koppijn in de eerste uurtjes van de dag, spring ik uit mijn bed. In hoeverre je dat springen kan noemen, want een schildpad doet dat misschien nog sneller. Ik loop naar de wc, doe mijn behoefte en loop weer terug naar mijn kamer. Als het op rolletjes loopt ben ik wat wakkerder aan het worden en ben ik in staat om mezelf in een outfit te hijsen. Wanneer ik klaar ben om ook mijn wimpers te kleuren met een zwart staafje klim ik de trap af. Het is onmogelijk dat ik rond zeven uur s'morgens al zin heb ik brood. Ik dwing mezelf om de eerste happen van het voedsel in mijn mond te duwen en het te vermalen. Dit wil vaak nog wel.
Maar als het daarvoor niet gaat zoals ik wil kan ik bij geen enkele bedreiging (vooruit, als het gaat om leven en dood probeer ik nog wel wat naar binnen te schrokken) mijn mond open doen en brood met boter en melkchocoladehagelslag te eten. Het liefst zou ik dan niks eten, maar ik ben bang dat ik dan de dag niet volhou en rond tien uur al van mijn stokje ga. Daarom neem ik af en toe Cruesli©. Op dit moment hebben we Cruesli© Zomerzin Citrus in huis. Klinkt exotisch en misschien is dat ook wel zo. Alleen zit er kokos in. Ik gok dat het van de kokosnoot afstamt, en al klinkt het nog zo hemels en ook al bij het aanzien van de kokosnoot heb ik spontaan zin om naar het verre zuiden te vertrekken zou ik dit niemand aanraden. Als je eet is je eerste gedachte 'dit gaat nog wel' maar een 0,00008 seconde later kan je het niet geloven dat je die gedachte ooit hebt gehad. Het verpest de heerlijke citrus en de stukjes appel die in de Cruesli verpakking verborgen zit. Nu moet ik elke morgen een minuutje eerder opstaan en de dagelijkse routine nog eerder beleven om alle kokosstukjes er uit te vlooien. Ik moet de volgende keer toch maar andere Cruesli kopen zodat ik mijn standaardprocedure toch weer een minuutje later kan uitvoeren.
Er zijn nog geen reacties.