Dating a rockstar

oke, laten we even eerlijk zijn, de kans dat je als normaal persoon iets met een wereldberoemde superster krijgt is nihil. Toch vind ik zelf dat een rockstar date me redelijk goed gelukt is. Ik ben ondertussen 2,5 jaar samen met mijn vriend. We houden, gelukkig, nog steeds super veel van elkaar. En voor een gewoon meisje zoals mij is dit denk ik het dichtstbijzijnde van een rockstar daten wat ik ooit zal komen(en eerlijk gezegt vind ik dat niet heel erg!)

Mijn vriend heeft in meerdere bands gespeelt(en speelt op het moment nog steeds in een band) die het vrij goed deden binnen het genre. Mijn vriend heeft de afgelopen jaren super mooie herinneringen mogen maken met zijn bandjes. Hij heeft van Polen tot aan Schotland, van Schotland tot aan Italië opgetreden en alles daar tussen in. In nederland heeft hij ook optredens mogen doen van Groningen tot aan Limburg. Hij heeft in de Melkweg, 013, Dinamo, Vrijheids festival van Roermond en op nog zo super veel andere dingen mogen optreden. Hij heeft op een haar na op pinkpop mogen optreden en samen met zijn band kwam hij tot de finale van een landelijke bandjes wedstrijd van Eric Corton(3fm).

In zijn hele leven heeft hij over de 2000 optredens gedaan, en in zijn "glorie tijd" had hij per week minimaal 3 optredens. Zelf ben ik ook al naar veel optredens mee geweest.

Een van de vreemdste dingen die ik pas deed meemaken nadat wij samen waren was dat iedereen mij opeens kon. Meestal is de muziek wereld vrij close en zijn een heleboel bands bevriend met elkaar. Mijn vriend loop al wat jaartjes mee in deze wereld en kent super veel mensen. Op het moment dat wij begonnen met daten heeft hij dat tegen zo ongeveer iedereen verteld die hij kent. Toen ik voor de eerste keer met hem mee ging naar een optreden kon iedereen mij al, terwijl ik het merendeel van deze mensen nog nooit gezien had.

Wat ook heel fijn is dat als ze ergens doen optreden je gratis drank krijgt en geen entree hoeft te betalen. Net zoals dat je gewoon de backstage in kan lopen. Ik weet nog dat ik dat de eerste keer zo eng vond. Voor mijn vriend was het de normaalste zaak van de wereld dat hij overal kan gaan en staan waar hij wilt, voor mij niet. Toen ik de eerste keer als een klein angstig muisje achter hem aan liep richting de backstage en niemand mij deed tegenhouden ging er een nieuwe wereld voor mij open. Mijn vriend leerde me ook dat (als het kleinere optredens of festivals zijn) je overal kan komen waar je wilt, zolang je maar doet alsof je er thuis hoort.

Zoals ik al zij, mijn vriend kent ongelofelijk veel mensen in de muziek wereld. In alle grotere zalen en festivals kent hij altijd wel mensen die daar werken die kaartjes voor ons kunnen regelen, waardoor we bijna nooit voor een optreden hoeven te betalen.

Helaas is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn, in tegendeel zelfs! De vriendin van iemand zijn die in een band speelt heeft ook een heleboel nadelen.

Zo is er bijvoorbeeld de backstage, die magische plek waar stervelingen niet komen. Meestal is dat gewoon een klein rommelhok waar je alle koffers kan neerzetten van de spullen die je nodig hebt. Bij grotere zalen en zo heb je natuurlijk meer ruimte, en meestal staat er drinken back stage, maar zo leuk is het er niet. Het is er druk door de mensen die bij de bar, kroeg, zaal of what ever werken en een heleboel vieze bezwete bandleden. Plus, in de zaal zelf is het meestal toch gezelliger.

Het is zo veel slepen! Mijn vriend speelt gitaar in de band. Daar heb je niet zo veel voor nodig, dat zou je denken he? Wat was ik daar zelf flink mee de mist in gegaan! Voor een optreden heeft mijn vriend minimaal twee gitaren bij zich. Twee gereedschap koffers vol met kabels, reserve onderdelen en andere zooi. Daarbij heeft hij nog een aparte koffer voor al zijn pedalen(dingen die een bepaald effect aan het geluid geven). Als je dan denk dat je klaar bent, begint het zware werk nog. Vervolgens komen er nog twee grote versterkers bij die zo groot, zwaar en lomp zijn dat je die alleen verplaatst krijgt met twee sterken mannen. Uiteindelijk heeft hij ook nog een top(een ding dat ervoor zicht dat de trillingen die je op de gitaar maakt omgezet worden in geluid wat dat ding weer door stuurt naar de versterkers). Je bent als goede vriendin dus altijd aan het mee helpen met slepen. Zo extreem veel spelen. En dan is mijn vriend de gitarist, in de band zit ook nog een drummer die, meestal, voor ieder optreden zijn gehele drumstel moet meeslepen.

Bij optredens ben je 95% van de tijd aan het wachten. Als je 's avonds een optreden hebt moet je 's middags al op de locatie zijn. Daar ga je dan alles klaar zetten(vooral veel slepen) een soundcheck doen en wachten totdat je mag optreden. Meestal spelen bands niet alleen. Dan spelen er drie of vier bands op een avond. Je kan op zo'n dagen pech hebben. Dan moet je om 3 uur bij de kroeg zijn om vervolgens tot half 1 's nachts te wachten voordat je kan optreden.

Mijn vriend heeft het bijna alleen maar over muziek. Ik vind zijn hobby geweldig, en vind het super dat hij dat doet. Maar het is gebruikelijk dat een band minimaal een keer per week repeteert, dan ook nog gemiddeld een keer per twee weken doet optreden. Vervolgens word thuis ook bijna ieder vrij uur besteed aan nieuwe riedeltjes, melodietjes, overloopjes en andere dingen besteedt. Eigenlijk is hij gewoon bijna altijd bezig met zijn band.

Wat ik zelf het stomste vind aan dat mijn vriend in een band zit is het touren. Omdat hij geen wereldster is moet het zo goedkoop mogelijk, en omdat ik ook nog een leven heb kan ik niet mee. Dat is trouwens ook niet gebruikelijk. Er word een bus gehuurd waar de band, instrumenten en meestal nog een of twee andere jongens in passen om te helpen met van alles en nog wat. Bij kleinere bandjes betekent een tour over het algemeen dat ze maximaal een week achter elkaar weg zijn. Dat klinkt niet zo heel lang, maar dat zijn altijd de langste dagen voor mij. Wij wonen samen, en terwijl hij ergens zit lol te hebben zit ik thuis alleen op de bank me af te vragen of er plaatselijke sloeries met hem aan het flirten zijn (jep, ik ben vrij onzeker d:) Ook laat hij bij dit soort dingen weinig van zich horen, wat ik super goed begrijp omdat hij gewoon super veel lol en plezier heeft, maar het is wel wat minder voor mij.

In een band spelen is trouwens ook een hele dure hobby. Als je al daadwerkelijk in geld betaald word voor optredens(meestal krijg je gratis drinken), mag je blij zijn als dat genoeg is voor de benzine voor het vervoer.(Een band moet meestal namelijk met een busje voor de instrumenten en nog een extra auto voor de muzikanten rijden. Als vriendinnen ed mee willen komen daar ook weer meer auto's bij en zo.) Alle andere dingen worden dus uit eigen zak betaald, en een beetje goede gitaar hoeft niet extreem duur te zijn of zo. Maar voor iemand met een normaal inkomen zijn al die dingen toch echt wel duur!

Zo lijkt het alsof er meer nadelen zijn dan voordelen. Maar het is natuurlijk ook maar helemaal waar je veel waarde aan hecht. Persoonlijk vind ik het zelf super leuk dat mijn vriend in een band zit. Via hem heb ik al zo veel te gekke mensen ontmoet en zo veel cool dingen mogen meemaken die ik zonder hem nooit zou doen. Natuurlijk zou ik het wel super leuk vinden voor hem als hij bekent gaat worden met zijn nieuwe band, zodat hij hiervan zijn werk kan maken, en ik gewoon mee kan op tours. De kans dat dit zal gebeuren? 0,000001%.

oh ja, voor ik het vergeet, hier een nummer van zijn vorige bandje, hopelijk vinden jullie het een beetje leuk!