Voor alle meiden,
Voor alle meiden die bevestiging nodig hebben.
Voor alle meiden die niet verder kunnen met hun leven en met zichzelf.
De meiden die, hun hart aan iemand anders hebben gegeven maar geen hartje terug hebben gekregen. De meiden die duidelijkheid willen, en alleen maar aan het nadenken zijn over die ene jongen.
Dit is een brief naar alle jongens. Namens jullie.

Alle jongens, heren en meneren die, waarschijnlijk ook niet weten wat ze moeten doen. Die waarschijnlijk ook met een meisje in hun hoofd zitten.
Een meisje die ze leuk vinden, maar ze niet weten hoe ze dit moeten laten werken.

Beste, liefste, knapste, leukste, jongen (die nooit mijn gedachten heeft verlaten sinds ik hem heb ontmoet),

Ik hield van jou. Ik houd van jou. Ik wil jou, en alleen jou. Ik denk aan jou. Ik droom over jou. Mijn hoofd is gevuld met jou. En in ieder gesprek dat ik voer, wordt jouw naam wel genoemd.
Want, ook al heb ik gezegd dat ik het beter is dat we elkaar niet meer zien en spreken, houd ik van jou. Ik heb zoveel spijt ervan, dat ik dat tegen jou heb gezegd. Want jij maakt me gelukkig, jij laat me lachen en jij bent degene aan wie ik denk als ik om halfdrie ’s morgens wakker word als ik niet kan slapen.
En elke dag, elk uur, elke seconde hoop ik dat jij mij ook mist. En hoop ik dat ik ook degene ben waaraan je denkt als je ’s morgens vroeg wakker wordt, en niet kan slapen. En ik hoop dat jij mij ook weer wilt zien, en mij in jouw warme, grote armen wilt slaan. Zodat ik je hart hoor kloppen, en mijn armen stevig om je heen mag slaan. Want dat is alles wat ik wil, vanaf het moment dat ik opsta tot het moment dat ik weer ga slapen. Als ik ’s nachts wakker word, en als het leven mij even tegenzit.

Want wist je, dat ik aan je denk.
En wist je, dat ik je mis.
En wist je, dat ik van je houd.

Want beste, liefste, knapste, leukste, jongen (die nooit mijn gedachten heeft verlaten sinds ik hem heb ontmoet),
Ik houd van jou.

Want wat ik nog altijd hoop als ik opsta en als ik naar bed ga, is dat wij, samen, gewoon ons tweetjes, samen ijsjes kunnen gaan eten. Samen films gaan kijken totdat we samen in slaap vallen op de bank. En dat ik je mag opbellen als het niet goed met me gaat. En dat jij mij mag opbellen als het niet goed met jou gaat.

Want ik wil helemaal niet doorgaan zonder jou. Ik wil niet zonder jou het gras onder mijn blote voeten voelen, ik wil niet zonder jou mijn net gewassen bed voelen. Ik wil niet zonder jou nog een ijsje eten, ik wil niet zonder jou nog een film kijken.

Ik wil jou, en alleen jou. Ik denk aan jou. Ik droom over jou. Mijn hoofd is gevuld met jou. En in ieder gesprek dat ik voer, wordt jouw naam wel genoemd. Want, ik houd van jou, en alleen van jou.

Mag ik je terug? Mag ik je tegen me aan drukken? Mag ik je opbellen? Mag ik ijsjes eten met jou?
Ik mis je.


(Excuses als dit soort onderwerpen dit op een blog thuishoren, ik schrijf mijn gevoel graag op. Zou je het willen laten weten als dit niet op een blog thuishoort, en erbij vermelden waar dan wel?)

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen