Mijn vriend en ik kennen elkaar heel goed. In het begin merkte ik vooral vergelijkingen tussen ons. We kunnen lachen met dezelfde humor. Of het nu gaat om een onnozel woordgrapje of zwartgallige humor, lachen doen we altijd samen. We nemen beiden onze toekomst serieus en delen graag ons beeld erover. Op gebied van vakanties zijn we even avontuurlijk en willen we veel nieuwe dingen verkennen. We hebben vaak diepgaande gesprekken, of het nu gaat over onze gevoelens of maatschappelijk problematiek en als er een hond voorbij wandelt, kijken we er beiden met een smile heen. :)
Ik denk dat dit bij de meeste koppels het geval is. In het begin wanneer alles nog pril is, is alles geweldig samen en wil je steeds weer bij elkaar zijn. Dingen waarvan jij geniet, geniet je dubbel van met zijn tweetjes.

Wat later in de relatie begon ik ook de verschillen te merken. Toegegeven vond ik het wel eens jammer dat we over bepaalde punten niet hetzelfde handelden. Ik bekeek bepaalde punten vooral vanuit emotioneel vlak, hij zag de feiten en kon vrij neutraal zijn. Hij dacht iets meer aan dingen op lange termijn, ik ben vrij gericht op het "nu". We vinden beiden het milieu belangrijk, dat zeker. Maar ik toch wat extra.

Maar hé? Zijn we niet allemaal verschillend en uniek? Niemand is volledig hetzelfde als een ander. Je kan dan wel supergoed overeenkomen met je bff, je broer, je moeder of je partner, maar je zal altijd verschillen hebben met elkaar. Er bestaat tussen die miljarden mensen op de hele wereld geen persoon dat exact dezelfde interesses, gewoontes en meningen zal hebben met jou.

Ik begon te beseffen dat ik het allesbehalve jammer moest vinden dat er ook veel verschillen zijn tussen mijn vriend en ik. Die verschillen maken juist dat ik groei op vlakken die hem beter liggen en omgekeerd. We verbeteren elkaar op die verschillende gebieden. Uitstelgedrag, kennen jullie dat? Ik wel, mijn vriend niet. En stilaan begin ik meer en meer afscheid te nemen van uitstelgedrag, want hij laat me kennismaken met "alles meteen in orde brengen". En waar ik het eerder over had, ik laat hem andere dingen ook meer vanuit emotioneel punt zien en op zijn beurt leer ik ook meer dingen los te laten door te focussen op de feiten.

Liefde is ... elkaar aanvullen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen