Uit de kast komen, het is niet niks.

Iedereen heeft een andere ervaring als ze uit de kast komen voor hun seksualiteit.

De ene persoon kan het makkelijker vertellen en een ander heeft het jaren lang onderdrukt en komt er na jaren voor uit.

Een rol die vaak speelt bij uit de kast komen is angst voor de reacties.

Er kunnen mensen heel aardig en begripvol reageren maar er zijn ook mensen die lullige opmerkingen kunnen maken.

Kijk dus wel een beetje uit bij wie je uit de kast komt.



De mensen die begripvol reageren hebben meer gevoel in hun hart dan iemand die niet begripvol reageert. (of is dat alleen mijn mening?)

Ook al zijn er mensen die er begripvol mee omgaan, is het toch altijd wel eng om het toch uit te spreken wat je seksualiteit is.

Iedereen heeft namelijk een andere ervaring met uit de kast komen.

Sommige hebben het al vroeg van zichzelf geaccepteerd en anderen twijfelen misschien al een lange tijd en accepteren het na een lange tijd pas. Het maakt niet uit hoe oud je bent als je uit de kast komt en hoe je dat doet. Het is al een hele stap als je het wel doet.


Zelf heb ik er heel lang mee in mijn maag gezeten. Ik wist niet wat het betekende en wist al helemaal niet wat ik er mee aan moest. Na heel wat jaren er mee te rond te hebben gelopen heb ik het toch geaccepteerd dat dit is wie ik ben.

De eerste met wie ik er open over heb kunnen is mijn vriend. (Ja ik zeg vriend, dus je weet denk ik al wat ik ga zeggen.)

Mijn vriend heeft mij meteen verteld dat hij van mij houdt om wie ik ben en dat het hem niet uitmaakt dat ik niet heteroseksueel ben. Hij heeft mij door de moeilijke strijd geholpen die ik al best een tijdje aan het bestrijden was. Na zijn aanmoediging ben ik naar een docent gestapt en heb ik het met de docent besproken. De docent vond het knap dat ik het deelde en heeft aangegeven dat als er iets is dat ik altijd naar hem/haar kan komen. Dit gaf toch wel een fijn gevoel. (btw die docent is zelf homoseksueel).

Na een gesprek met nog een docent heb ik het tijdens een presentatie aan mijn klas verteld, het was best moeilijk omdat ik best bang was. maar de klas reageerde echt begripvol en gaf mij het gevoel dat ik gewoon mij zelf kan zijn.


Dit is nu ongeveer 4 weken geleden. Het is nog best wennen dat ik er eerlijk voor uit ben gekomen, maar ik ben toch wel trots op mezelf. Na jaren er tegen proberen te strijden en het weg proberen te stoppen kan ik het dan eindelijk omarmen.


I am Biseksual and i am proud of it!!

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen