#04

Zayn

Ik was in de war. Wie was die jongen en wat wilde hij van me?
Ik plukte aan mijn croissantje en gooide deze uiteindelijk op mijn bord. Liam grinnikte zachtjes. 'Wat nou?' gromde ik geïrriteerd, maar hij schudden enkele zijn hoofd. Misschien trok ik het me wel gewoon teveel aan. Ik ging onderuitgezakt zitten en vouwde mijn armen over elkaar. 'Ik had het kunnen weten.' Meteen ging ik uit nieuwsgierigheid weer iets rechter zitten. 'Wat?' 'Dat jij de volgende zou zijn.' Ik trok mijn wenkbrauw op en keek Liam, niet begrijpend aan. 'Harry, jij bent de volgende.' Hier werd ik dus niet veel wijzer van. 'Wie is Harry en volgende waarvan?' Vroeg ik dom. Achteraf had ik natuurlijk kunnen weten dat Harry, de onbekende krullenbol was. 'Hij is werkelijk de grootste slet die hier rondloopt.' Begon Liam en ik ging er iets beter voor zitten. 'Hij heeft volgens mij echt iedereen hier in bed gekregen.' Ik voelde me enorm dom nu, omdat ik niet begreep waar Liam nu heen wilden en wat ik hier mee te maken had. Maar voordat ik het kon vragen, gaf hij het antwoord al. 'En jij bent de volgende die dat bed gaat zien.' Mijn mond viel letterlijk open en Liam lachten om mijn onnozelheid. Snel schudden ik mijn hoofd. 'Ik val niet op jongens.' Bracht ik ertegenin. Natuurlijk, misschien had ik er wel eens over na gedacht en had ik mijn fantasie de vrije loop gelaten. Zelfs ik had gedacht, dat de krullenbol knap was. Maar het kon niet. Het mocht niet van mijn geloof. 'Ik val ook niet op jongens.' Dit keer viel het kwartje een stuk sneller als hiervoor en weer viel mijn mond open. 'Jij, met Harry?' Vroeg ik ongelovig, maar Liam zijn schaamrode kaken zeiden al genoeg. Het was even stil en ik wilde mezelf voor mijn hoofd slaan. Wat was dit voor grap? 'Wanneer die jongen iets wil. krijgt hij het.' Zei Liam serieus, alsof ik ergens voor te vrezen had. Dat Harry er alles aan zou doen om mij het bed in te krijgen. Ik duwde mijn bord weg en liet mijn hoofd op tafel vallen. Dit had me niets geholpen en had me enkel nog weer in de war gebracht. 'En die andere jongen dan?' Ik tilde mijn hoofd weer op en keek Liam vragend aan. 'Dat is Louis. Smoorverliefd op Harry en loopt hem overal achterna.' Ik knikten licht mijn hoofd. Ik had nu al spijt dat ik me door Liam had laten overhalen om hier te komen werken. 'En waarom kwam je dan in godsnaam op het idee ze mee te vragen op dropping?' Gromde ik. 'Dat was puur werk Zayn.' Mompelde Liam en ik gromde even. 'Maar kom op. Jij bent Zayn. Jij kan je mannetje wel staan.' Opnieuw gromde ik en duwde ik mijn stoel naar achter. Ik wist helemaal niet of ik wel zo goed mijn mannetje kon staan en was doodsbang dat ik uiteindelijk toch met die jongen in bed zou belanden. 'Ik ga roken.' Mompelde ik en liep zonder verder nog iets te zeggen de zaal uit.

'Kijk eens aan. Super hotte jongen rookt.' Mijn ogen vlogen naar de krullenbol en mijn adem stokte in mijn keel. 'Heeft de krullenbol daar problemen mee?' Grijnsde ik licht en blies de rook de lucht in. Ik wist niet waar dit opeens vandaan kwam, maar ik wist wel dat ik net zo hard kon spelen als hij dat kon. Misschien nog wel harder. Ik zou hem eens laten zien wie hier de leiding had. 'Ga maar alvast naar binnen schat. Ik kom er zo aan.' Liam had gelijk gehad. Die Louis leek net een schoothondje. Zodra Louis naar binnen was verdwenen verkleinden Harry de ruimten tussen ons en het was dat ik tegen een muur stond, anders had ik allang twee stappen naar achter gedaan. Maar ik hield me groot en besloot de spelregels van Harry zijn spel een beetje aan te passen. 'Niet echt, ik vind het wel bij je passen.' Zijn wijsvingers gleed over mijn borstkas en snel nam ik nog een hijs van mijn sigaret om mezelf iets te laten ontspannen. 'Vind je het niet stinken dan?' grijnsde ik en blies dit keer de rook in zijn gezicht, dat even vertrok. Ja dus.
'Een beetje.' Gaf hij toe, nog lang niet van zijn stuk gebracht. mijn kaken verstrakten toen hij zijn vinger achter mijn t-shirt haakten. 'Ow, hi Liam.' Razendsnel kantelde ik mijn hoofd naar links en keek recht in de ogen van een verbaasde Liam. Dit keer waren het mijn kaken die rood kleurden. Harry liet me los en vergrote de ruimten weer. 'Je had hem best eerder mogen meenemen Liam.' Harry zijn groene ogen pinden zich nog een keer in de mijne en hij verbak deze na een knipoog en lucht kusje. 'Tot vanavond.' Lachte hij vrolijk, waarna hij naar binnen huppelde.
Ik had even nodig om bij te komen, maar Liam gaf me niet eens de kans. 'Wat was dat?' Met grote ogen keek ik hem aan, zelf ook niet goed wetend, wat er net nou precies gebeurt was. 'Ik weet het niet.' Piepten ik uiteindelijk en Liam reageerde heel anders als verwacht. Zijn lach vulde de lucht en hij klopten op mijn schouder. 'Je zit er nu al midden in.'