1.5

Ik werk de laatste hap van mijn eten naar binnen en kijk op naar mijn vader, die nog druk bezig is met zijn steak. Er verschijnt een kleine glimlach op mijn gezicht en ik drink het laatste beetje van mijn drinken op. Als mijn vader zijn steak opheeft betaalt hij en verlaten we het restaurant. Ik kijk nog even om naar Justin voordat ik naar buiten stap en zwaai kort. Hij zwaait terug en het laatste wat ik van hem zie is zijn vrolijke glimlach.

Die ochtend daarna word ik wakker van mijn wekker, die ik om 7 uur heb gezet. Gelukkig is school dichtbij, dus hoef ik maar 2 minuten te lopen. Ik sta op en loop naar mijn kledingkast, waar ik een random setje kleren uithaal en die vervolgens aantrek. Een zachte gaap verlaat mijn mond en ik doe mijn normale ochtendritueel, wat bestaat uit haren kammen, tanden poetsen, een klein laagje mascara op mijn wimpers aanbrengen en mijn gezicht en handen goed wassen. Ik doe kleine, zilveren knopjes in mijn oren en stap dan naar beneden toe om daar vervolgens aan mijn ontbijt te beginnen. Mijn vader zit de ochtendkrant te lezen en kijkt op als hij mij in de deuropening ziet verschijnen. 'Goed geleerd? Welke toetsen heb je allemaal?' Hij richt zich weer op de krant. 'Geen enkele. Proefwerk-vrij vandaag.' Hij knikt vaag. Als ik klaar ben met mijn ontbijt trek ik mijn jas en schoenen aan. Ik pak mijn tas van de grond en begin dan mijn weg richting school.
Twee minuten later kom ik aan op school en loop ik direct door naar mijn kluisje. Ik haat school, ik voel me hier niet op mijn gemak. Iedereen heeft gelijk een oordeel over je. Vooral over mij. Vroeger had ik dat ook wel, een oordeel over anderen, maar dat is in de loop van de jaren veranderd. Eigenlijk, sinds Justin van school af ging. Ik had hem nooit gemogen omdat hij in alles beter was. In mijn ogen dan. Ik draai de juiste code en open het kluisje. Voordat ik mijn jas er ook maar in kan doen word het deurtje alweer dicht gegooid. Ik kijk op en zie Chaz staan. Een grijns van oor tot oor siert zijn gezicht.
'Hi babe.' Hij geeft me een zacht, irriterend duwtje.
'Alles goed?' Vraagt hij zogenaamd geïnteresseerd. Ik frons.
'Laat me met rust.' Mompel ik zacht en ik draai weer de juiste code. Gelukkig slaat hij dit keer niet weer mijn kluisje dicht en kan ik mijn jas er rustig inleggen.
'Ik jou met rust laten? Waarom? Jij liet Justin ook niet met rust toen hij wou dat je hem met rust zou moeten laten.' Hij slaat zijn armen boos over elkaar heen. Chaz neemt het me nog steeds kwalijk dat ik Justin heb gepest en daarom probeert hij mij het leven zo zuur mogelijk te maken. Gelukkig is dit mijn examenjaar en kan ik bijna van school af. Aangezien Chaz een keer is blijven zitten zou hij hier nog een jaar langer op school moeten zitten. Ik sla mijn kluisje dicht en wil langs Chaz heenlopen, maar hij houd me tegen.
'Justin is terug hé? En hij gaat je terugpakken.' Sist hij in mijn oor. Ik deins achteruit en kijk naar hem. Is dat de reden waarom Justin met me uit wou? Ik word misselijk. Wat een zieke grap is dit zeg.

Vandaag moest ik weer naar school :'( crying. Ik heb niet zoveel beleefd vandaag, gesport en zo, en nu leren. (ja, eigenlijk moet ik nu leren maar i.p.v. te leren schrijf ik voor jullie nog een stukje!) Jullie reacties zijn echt zo leuk om te lezen hé! Je mag me natuurlijk ook altijd een pb sturen of iets in mijn gastenboek zetten als je zin hebt om te talken! What do you think of this chapter? xo