Away

Ik zuchtte en slenterde naar het huis van de Cullens. De deur was niet op slot dus ik liep direct naar de woonkamer. Alice was met Jasper aan het praten en Esmé was wat tv aan het kijken. ‘Hoi...’ Mompelde ik somber en bleef wat onhandig rond me staan kijken. Toen verdween alles


Er hing een vrolijke sfeer in het huis van de Cullens. Er stond een gigantische verjaardagstaart naast de zetel met de woorden. ‘Bella’ op geschreven. De Cullens stonden rond Bella. Ze zag er jonger uit... Ze leek niet echt op haar gemak maar leek toch te appreciëren wat de Cullens voor haar gedaan hadden. ‘Ik heb de radio al in je truck geïnstalleerd!’ grijnste Emmet tegen Bella die met een leeg pak in haar handen stond. ‘En dit is van mij en Edward!’
Bella glimlachtte en scheurde het pakje open. ‘Verdorie,’ Mompelde ze terwijl het papier in haar vingers sneed, ze trok hem terug om de schade te bekijken. Er welde één druppeltje bloed op uit het piepkleine sneetje. Toen ging het allemaal heel snel. ‘Nee!’ Brulde Edward. Hij wierp zich op Bella, waardoor ze naar achter over de tafel geduwd werd. De tafel viel om, net als Bella en alles kwam op de grond terecht. Ze belande middenin de pijnhoop van gebroken kristal. Jasper liep keihard op Edward in, met een geluid als vallende rotsblokken in een steenlawine. Er klonk nog een ander geluid, een weerzinwekkend gegrauw dat diep uit Jasper’s borst leek te komen. Hij probeerde voorbij Edward te komen en zijn tanden klapten op enkele centimeters van Edward zijn gezicht. Bella keek versuft naar de 6 vampiers die plotseling razende dorst hadden.
Ik was weer weg.