Yes i love him

Ik gooide de deur open. Ik had weinig tijd, Edward en Bella zouden binnen 20 minuten al terug zijn en Kimmy was gaan jagen. Ik hoopte maar dat Alice ver genoeg uit mijn buurt zou zijn of geen visioenen zou krijgen. Ik pakte een papiertje en krabbelde er iets op. Ik slikte toen ik er zacht met mijn hand overging. Toen liep ik naar boven. Ik hoorde Renesmee brabbelen in haar bed. Ze was al een flinke peuter. Ik glimlachtte. ‘Bye Nessie schat. Ik zal je niet meer zien, maar vergeet me niet!’ Renesmee keek me aan met kleine angstoogjes alsof ze begreep wat ik ging doen. Ik schudde mijn hoofd en ging terug naar de keuken en pakte alle grote messen die ik maar vinden kon.
Daarna liep ik naar buiten en begon als een gek te rennen naar de cliff waar Bella was vanaf gesprongen. Ik was echt niet van plan om naar de Volturi te gaan, dan zouden ze sowieso naar hier komen, en dan was Nessie er gloeiend bij. Dat risico wou ik niet nemen. Ik zou het wel in mijn eentje opknappen. Ik pakte aarzelend het eerste en grootste mes. Misschien zou ik niet direct sterven en alleen maar pijn voelen. Maar misschien was ik nog sterk genoeg om ook van de cliff te springen en dan zouden ze me misschien niet terugvinden en zou ik wel doodgaan door de stroming.
Ja, dat kon ik het beste doen. Zou ik het wel doen? Hield ik genoeg van Alex om dit alles voor hem op de offeren? Mijn vingers omklemden het grootste mes. Ik sloot mijn ogen en glimlachtte. Ja, ik hield genoeg van hem.