She’s Not One Of Them [Jasper-Twilight] <2>

Kill The Limbo
[Aylin]
Ik word wakker van iemand die mij aan mijn schouder vast neemt. ‘Aylin, meisje wakker worden, we zijn er.’ Hoor ik de zachte stem van mijn moeder zeggen.
Ik kreun een keer en rek me dan uit. Ik stap vermoeid uit de auto en bekijk het huis waarvoor ik sta. Nog steeds hetzelfde huis, waar ik een eigen kamer en badkamer heb. Ik ga naar binnen en blijkbaar heeft papa mijn koffers al naar boven gebracht, want als ik in mijn kamer aankom staan ze daar op de grond.
Ik kijk op de klok en zie dat het al acht uur is. Nog tijd om twee uur uit te pakken en dan gaan slapen. Die twee uur heb ik echt wel nodig, want anders dan mijn koffers doen denken heb ik super veel bij.
Ja ik ben een echte meesteres in het vullen van koffers. Nadat ik al mijn koffers heb leeg gemaakt en alles ligt waar het hoort kleed ik me om en ga naar beneden gedag zeggen. Het is nog maar tien uur maar ik ga toch al slapen, ik wil niet dat ik eruit zie als een zombie op mijn eerste schooldag hier.
[Jasper]
We zitten met zen allen in de living naar tv te kijken, Alice zit te praten tegen mij over de raarste dingen als ze ineens van onderwerp verandert. ‘Jasper?’ ‘Ja, Alice?’
‘Morgen komt dat nieuwe meisje hé.’ ‘Ja, dat weet heel Forks al.’ ‘Wel ik denk dat ik goede vrienden met haar ga worden.’ ‘Denk je dat of heb je het gezien?’ ‘Je weet dat wat ik zie subjectief is, dus ik ben er bijna zeker van. Jij gaat haar ook heel aardig vinden.’ ‘Alice, ik wil niet heet mijn toekomst al op voor hand weten. En trouwens het is een mens, je weet hoe gevaarlijk het is daar vrienden mee te zijn.’ ‘Pff, met jou valt niet te praten.’ ‘Weet ik, maar het zijn alleen maar feiten, en ik wil dat meisje niet aanvallen of zo als ik me niet kan inhouden.’