She’s Not One Of Them [Jasper-Twilight] <9>

Smoking Gun
ZEG EVEN ALS JE WIL DAT IK JE EEN BERICHT STUUR ALS ER EEN NIEUWE IS

[Edward]
‘Dus ze mag bij ons komen zitten? Rose, Jasper?’ ‘Als het niet anders kan.’ Zeggen ze tezamen. Ondertussen zijn we thuis aangekomen en Jasper gaat gelijk naar zijn kamer. ‘Wat gaan we doen?’ vraagt Alice, ja na school zit ze steeds vol energie. ‘Ik en Emmett gaan naar het meer dus jullie zien maar.’ En weg waren ze.
‘Wat zal het worden Eddie .’ ‘Alice noem me geen Eddie.’ ‘Oké ik zal het niet meer doen papa. Maar wat gaan we nou doen?’ ‘De WII ?’ ‘Ja geweldig .’
[Jasper]
Pff typisch Edward, het kan ook nooit op mijn manier, altijd op zijn manier. Maar langs de andere kant als hij niet met Aylin zou praten, zou ik binnen 10 jaar nog geen woord tegen haar hebben gezegd.
Aangezien Edward geen last heeft met haar geur zal het wel alleen voor mij een probleem zijn. En dat doet me dan weer denken aan wat Carlisle vroeger altijd zei. Als er ooit een meisje is waarvan de geur je gek maakt, mag je er bijna zeker van zijn dat ze de ware is.
De vraag is wil ik dat wel? Wil ik wel iemand tot dit leven doemen of wil die persoon wel tot mijn leven behoren? Waarschijnlijk niet, negen kansen van de tien vindt ze Edward veel leuker. Waarom zit ik eigenlijk te panikeren over een meisje dat ik eigenlijk helemaal niet ken. Laat staan dat ik al iets tegen haar heb gezegd. Ik moet het gewoon van me afzetten, maar dat gaat niet. Alles aan haar maakt mij gek, gek van verlangen vooral naar haar bloed. Maar ook gewoon het verlangen van haar dicht bij me te hebben. Voor eeuwig zou je denken. Bij de meeste mensen is eeuwig maar een relatief iets want ze gaan toch dood. Maar ik ben gedoemd, als je het zo wil noemen, om eeuwig te leven.
Met of zonder liefde is dan mijn keuze.
[Alice]
‘Komaan Edward, normaal versla je mij met gemak. Wat is er?’ ‘Ik word gewoon gek van Jasper zijn gedachte. We weten beiden dat Aylin voor hem is voorbestemd maar hij wil dat maar niet inzien.’ ‘Pff soms kan hij toch zo koppig zijn, ik krijg er de kriebels van.’ ‘Jij niet alleen, jij niet alleen. Nog een keer? Ik beloof dat ik nu beter mijn best zal doen.’