Lose her head?

Alex Pov (Nog altijd):

Ik slikte en volgde haar. We liepen door het bos en niemand leek moe te worden behalve ik. Na een tijdje kwamen we uit bij een rivier en een waterval. ‘Volg me!’ Herhaalde Hella en stapte dwars door de waterval heen. En zoals ze zei volgden we haar. Edward keek me nog een keer smekend aan maar ik keek strak voor me. Het was een grot waarin we nu stonden. Een gigantische grot. Er kwamen verschillende gangen uit op de plaats waar wij nu stonden, en alles liep in een schuine punt omhoog.
‘Niet slecht he!’ Knikte Hella tevreden. ‘Ik vond het een paar weken geleden, een oude schuilplaats voor orkanen en dat soort dingen. Niemand die hier komt kijken!’ Ik moest toegeven dat ze gelijk had. Niemand zou hier ooit een voet binnenzetten want het water was echt ijskoud. Felix kwam uit een van de gangen gestapt. ‘Felix, wil je haar alstublieft even ergens vastzetten waar ze zeker niet weg kan, en zorg meteen even voor Edje!’ Felix pakte Bella net zo vast als Hella had gedaan. Moedeloos sjokte Edward achter Felix aan. ‘Wacht!’ Kirde Hella plots en fluisterde iets in Felix ’s oor. Hij grijnsde en knikte. ‘Graag!’ Toen liep hij verder. Ik had geen idee wat Hella gezegd had, maar volgens mij was het niet veel goeds.
‘Lieverd, jij houd hier de wacht, en ik laat het wel weten als ik je nodig heb!’
Ik knikte somber en zakte neer op een oude stoel. Toen iedereen weg was besefte ik pas hoe erg we ervoor stonden. Nu Ophelia weg was besefte ik pas dat het allemaal bedrog was. Dat Ophelia helemaal geen mens was. Ze had gelogen, ze was een halfvampier met een gave. Nu pas besefte ik dat ze me gewoon gebruikt had om te testen hoe sterk haar gave wel niet was. En ze was sterk heel sterk, dat begreep ik toen ik terug aan haar dacht. Ze had het slim gespeeld, dat moest ik wel toegeven. Ik was ingeprent op Jenna, dat wist ze. Zo dom was ze nu ook weer niet. Ze begreep dat het een bedreiging kon zijn en testte meteen haar gave op mij.
En hoe dom ik was, het werkte. Je kon je er wel tegen verzetten, maar niet als je geen idee had wat er komen ging. Ik wou er niet aan denken wat er nu zou gebeuren.
‘Alex!’ Ik schrok wakker en sprong recht. Hella kwam een gang uit gelopen. ‘Breng Edward even wil je, en ga daarna Felix halen, hij heeft het druk met die andere schat, maar hij moet op Bella passen, want ze is nu nogal sterk he!’ Ik kneep mijn lippen samen tot een smalle streep en knikte droog.
Daarna liep ik door een gang die Hella aanwees. ‘Altijd rechtdoor!’ Had ze nog geroepen. Het was er een echt doolhof. Na 5 minuten stappen kwam ik bij een soort houten deur. Ik trok het slot open en opende de deur. Ik schrok van wat ik zag. Bella stond op een soort verhoogje. En Edward zat een eindje verder met ketens aan zijn handen en voeten. Ik zag de ijzerdraad die om Bella haar nek lag flikkeren in het zwakke licht dat in de kamer was. Ik begreep eerst niet waarom Edward niet gewoon de kettingen lostrok en Bella hielp. Maar na nog eens kijken zag ik, zodra Edward te fel met zij armen en benen links of naar recht zou bewegen, het verhoogje waarop Bella stond zou omvallen. De draad lostrekken kon hij ook niet, want hij moest de draad blijven opspannen om het verhoogje recht te houden. En als hij een verkeerde beweging zou maken zou Bella haar hoofd verliezen.