Golden Eyes

Ik knipperde met mijn ogen. De rode glans in Jenna haar ogen was verdwenen. Ze keek angstig naar Leah en naar mij. Haar ogen waren weer goud zoals hiervoor. Leah keek terug omlaag en gromde zacht. Ze ontblootte haar tanden en zette ze in Jenna’s nek. ‘Leah stop!’ Schreeuwde ik doodsbang. Ze had het fout. Jenna’s ogen waren helemaal niet rood. Jenna gilde en Leah keek op. Ze grijnsde kwaad naar mij en zette weer haar tanden in de andere kant van Jenna’s nek.
Toen werd ik kwaad. De combinatie van woede en verdriet was gevaarlijk. Dat besefte ik toen ik met een brul in een weerwolf transformeerde. Ik begon te rennen, en ik 2 seconden was ik bij Leah en Jenna. Ik brulde waarschuwend, maar Leah reageerde niet. Toen was ik echt kwaad. Ik brulde nog eens en sprong toen op Leah. We rolden over de grond en ik beet hard in haar vacht.
Ze gromde en beet nog harder terug en wou terug op Jenna springen. Maar dat wou ik juist voorkomen. Ik haalde uit met mijn poot en Leah lag plots 10 meter verder. Ze sprong direct op. Maar ik wou Jenna koste wat het kost beschermen. Het was misschien wel roekeloos achteraf bekeken.
Ik hapte toe in haar nek en bleef woedend bijten tot Leah zich niet meer verzetten. Versuft door alles liet ik los en bekeek de situatie.
Het veldje en de rotsen waren besmeurd met bloed en stukken wild vlees die Jenna van Leah afgebeten had en omgekeerd. Jenna lag een eindje verder. Naast mij lag Leah met nietszeggende lege ogen die dromerig voor zich uitstaarden. Ze was dood.