S&M 5

De volgende ochtend gingen ze weer verder. Charlotte reed nu op haar eigen paard, dat ze Dauw noemde, maar Gadeck had de teugels wel aan zijn zadel gebonden. Gadeck besloot om zijn paard Vrijheid te noemen. Waarschijnlijk had het wel een naam gehad op het paleis, maar Gadeck had iets tegen alles wat met de koning te maken had en Vrijheid was een toepasselijke naam. Terwijl ze zwijgend verder reden, overliep Gadeck in gedachten wat hem te doen stond. Als eerste moest hij voorkomen dat hij weer gepakt werd. Hij kon ook niet de rest van zijn leven doelloos rondzwerven met de prinses op sleeptouw, dus moest hij een van hun schuilplaatsen proberen te bereiken. Al was het beter dat hij dat niet meteen deed. De koning wist ruwweg waar hun belangrijkste kampen lagen. Ze verwachtten natuurlijk dat hij daar heen zou gaan. Hij moest hen dus eerst op een dwaalspoor brengen, voor hij op weg ging om Charlotte bij Arnulf af te leveren.

Het duurde een week voor Charlotte haar eerste ontsnappingspoging waagde. Ze had stiekem elke nacht haar knopen betast, totdat ze precies wist hoe ze alles los kon krijgen. Tja, stiekem… Als hij in een gevaarlijke omgeving was, sliep Gadeck zo licht dat hij al wakker werd als Charlotte zich omdraaide. Hij had haar al vanaf het begin door, maar hij verwachtte niet dat ze zichzelf zou kunnen bevrijden. Bovendien zou hij haar tegen kunnen houden, voor ze goed en wel overeind gekomen was. Hij moest toegeven dat hij verbaasd was over haar tactiek. Hij had verwacht dat ze als een bezetene aan haar touwen zou trekken, niet dat ze zo bedachtzaam tewerk zou gaan. Hij hoorde het Arnulf nog zeggen. Je krijgt maar één kans, wacht tot je weet hoe het moet. Hij vroeg zich af of iemand dat ook aan Charlotte had verteld.