Chapter 2

De beul heft zijn bijl op. Hier gaan we dan... Opeens trilt de grond! Ik hoor mensen schreeuwen, en hoor luid gegrom. Ik ga recht zitten, en kijk naar boven. Op de toren zit een gigantisch wezen. Ik heb nog nooit zoiets gezien. Gefascineerd bekijk ik het dier. Het lijkt op een soort reptiel, met vleugels. Hij is zwart, en heeft felle, rode ogen die me aankijken. Hij brult, en ik vlieg naar achteren. Ik kom met een klap op de grond neer. Ik kijk op, en kijk het beest aan. 'Arwen!' Ik draai me om, en zie Ralof staan. 'Maak dat je daar wegkomt!' Hij rent naar me toe, en trekt me overeind. Samen rennen we weg, door de mensen door. 'Wat is dat voor dier?' vraag ik Ralof. 'Niet nu! We moeten maken dat we hier wegkomen.' Hij pakt mijn hand vast, en samen rennen we naar een toren. 'Snel, hierin!' Ulfric staat bij de deur. Ik zie dat hij zich al los heeft weten te maken. We rennen naar de toren toe. Ulfric sluit de deur achter ons. Ik hijg uit. 'Wat was dat?' vraag ik nog eens. 'Een draak,' antwoord Ralof. 'Ongelofelijk, wat een beest. En ik maar denken dat het kinderverhalen waren.' 'Kinderverhalen steken geen dorpen in brand, Ralof.' Buiten hoor ik gegrom. Hij is nog steeds hier. 'Wacht, ik maak je los,' zegt Ulfric. Hij maakt eerst Ralof los, dan mij. Ik wrijf even over mijn polsen. 'Wat doen we nu?' vraag ik. 'Zorgen dat we hier zo snel mogelijk uitkomen. Laten we deze trap naar beneden nemen. Volgens mij leidt dit naar de uitgang.' Met z'n drieën lopen we naar beneden. Angstig kijk ik rond. Heel ver weg hoor ik de draak nog grommen. 'Ik wist niet dat er draken woonden in Skyrim,' zeg ik. Ralof grinnikt. 'Ik ben net zo verbaasd als jij, schoonheid.' We lopen door de gang. 'Volgens mij is daar de uitgang,' zegt Ulfric. Ik ril even. Het is hier koud. Ralof draait zich om. 'Heb je het koud?' vraagt hij. Ik wrijf even over mijn armen. 'Het is hier niet bepaald warm.' Ralof grinnikt. 'Ik was vergeten dat je geen Nord bent. Ik zal even kijken of hier iets van kleren liggen. De Imperials zeuren ook altijd dat ze het koud hebben.' Hij loopt een kamer binnen. 'Bingo! Kom maar, ik heb kleren gevonden.' Ik loop achter hem aan. 'Blijven jullie tutten, dan loop ik alvast door. Dat valt sowieso minder op.' Ralof knikt. 'Is goed, baas. Ik zie u in Windhelm.' Hij trekt een kast open. 'Kies maar iets uit.' Ik loop naar de kast toe. Ik pak er een jurk uit. Dit moet toch wel een stuk warmer zijn dan wat ik nu aanheb. Ik kijk Ralof aan. 'Zou je even buiten willen wachten?' vraag ik hem. Hij schrikt op uit zijn gedachten. 'Huh? Oh ja, natuurlijk. Maar schiet wel op!' Hij loopt naar buiten, en sluit de deur. Snel kleed ik me om. Ik loop naar buiten. Helemaal blij met de jurk ben ik niet, gezien het feit dat de decolleté laag is uitgesneden, maar hij is tenminste warmer dan wat ik eerst aanhad. Ik loop naar buiten. Ralof duwt een zwaard in mijn handen. 'Ziet er goed uit, schoonheid. Deze zul je nodig hebben.' We lopen verder. Onder het lopen, bekijk ik het zwaard. Het is gemaakt van ijzer, zo te zien. Het ziet er niet heel sterk uit, maar het is beter dan niks. 'Ik zie de deur al, blijf dicht bij me,' zegt Ralof. 'Ik red me wel,' antwoord ik. Hij grinnikt. 'Ik was vergeten dat je een pittige tante was.' Hij opent de deur, en laat me voorgaan. We lopen een trap omhoog. Heel ver weg kan ik de draak nog horen brullen. 'Wat zou hij willen?' vraag ik Ralof. 'Wie?' 'De draak.' Ralof haalt zijn schouders op. 'Ik zou het niet weten. Ik weet sowieso niks over draken. Het enige dat ik weet, is dat ze heel slim zijn, en heel krachtig. Verder durf ik je er niks over te zeggen.' We komen boven bij de trap aan. Ralof opent de deur. Ik knijp mijn ogen dicht, het licht is heel fel. Ik loop naar buiten. Ik kijk rond. Ik zie alleen maar bos. In de verte stroomt een rivier. 'We zijn niet ver van Riverwood af. Het lijkt me het beste om daar naartoe te gaan. Dan kunnen we bijkomen.' We lopen richting de rivier. Ik kniel erbij neer, en gooi wat water in mijn gezicht. 'Hoelang is het lopen?' vraag ik hem. 'Ongeveer een kwartiertje. We zijn er zo.'