Hs 95 - Het Instituut

(door Shailene)
Ik geeuw. Waarom is het hier zo saai? Je zou toch verwachten dat zo'n gebouw vol mensen zoals mij zou barsten van de energie maar het is eigenlijk helemaal het omgekeerde. Iedereen slaapt de hele tijd en neemt vieze medicijnen. Ik niet. Ik ben anders. Ik ben niet ziek, dat maken ze me gewoon wijs. Ik ben doodnormaal. Die medicijnen heb ik niet nodig. Daarom doe ik alsof ik ze inneem en steek ze eigenlijk in een hoekje in mijn kledingkast. Ik heb hier tenminste een eigen kamer. Dat is wel wat anders dan op die flutschool waar ik enkel heen ging om Gina beter te stalken. Ik vind het heerlijk om niet de hele tijd met Sasha geconfronteerd te worden. Zij is soms echt zo irritant. Hier zijn is het ergste en meest vernederende ding dat me ooit is overkomen. Ik wou dat ik hier niet was. Ik wou dat ik nergens was. Ik heb geen idee waarvoor ik nog leef.

(door Sasha)
"Je kan niet serieus zijn!", schreeuwt Lynn uit ,"Echt, weet je nog wel wat ze je heeft aangedaan, Sas? Ze had je bijna vermoord! Je gaat haar toch niet bezoeken daar?" Ik zucht. Ik dacht wel dat Lynn op deze manier zou reageren.
"Ja, ik weet het wel, maar ze is ook mijn zus, L. Ik ken haar al zo lang, ook al haat een deel van me haar. Ik kan haar nooit achterlaten. Ze is mijn zus! Dat betekent iets."
Lynn knikt ,"Ja, maar ze is overal toe in staat, jij weet dat als de beste, wie weet wat ze gaat doen als je alleen met haar in een kamer bent? Je had geluk, Sasha. Waren Silke en Rein iets later geweest, was ik nu misschien naar je begrafenis geweest. Ik wil je niet kwijtraken. Je bent echt terug een heel goede vriendin van me geworden." Dat laatste overtuigt me. "Oké, ik zal niet gaan."