Chapter 39

'Nee, ik wil het niet hebben, Arwen!' Ik zucht. Waarom is Arngeir nu zo onredelijk? 'Maar meester...' 'Wij zijn een orde van vrede, Arwen. Ik wil geen oorlogszuchtige mensen in dit klooster hebben.' 'Dit is juist de perfecte plek om te onderhandelen over vrede, zij het een tijdelijke. Alstublieft. Balgruuf zal waarschijnlijk niet zomaar ingeven. Hij wil niet dat Whiterun gevaar loopt. Alleen door een wapenstilstand kunnen we hem zover krijgen om gebruik te maken van Dragonsreach. En dat is echt de enige plek waar we Odahviing kunnen vangen. Ik wil wel met generaal Tullius en Jarl Ulfric gaan praten.' Arngeir schudt zijn hoofd. 'Nee, kies maar een andere plek. Ik wil het hier niet hebben!' Ik zucht. Wulfgar komt naar hem toegelopen, en zegt iets tegen hem, in drakentaal. Ik zie Arngeir zuchten. Hij draait zich weer om. 'Oké dan. Voor deze ene keer.' Ik haal opgelucht adem. 'Dank u, meester. Ik zal ervoor zorgen dat ze zo snel mogelijk hier zijn!'