De weg naar nergens

Ze loopt langs het water,
Langs zee en door bos,
Haar voeten zijn bevroren,
Ze gooit haar haren los,

De weg wordt een smal paadje,
Met stenen aan de kant,
Niemand weet waar hij heen gaat,
Misschien naar een ander land,

De weg leidt naar de bergen,
Naar het koude, kille land,
De sneeuw ligt op de toppen,
Daarvoor het natte zand,

Ze loopt daar in haar eentje,
Zonder vrienden om zich heen,
In het kille landschap,
Is ze helemaal alleen,

De weg brengt haar naar vrijheid,
Dat wil ze o zo graag,
Maar of ze ooit het einde ziet,
Dat blijft de grote vraag.


Dit gedicht is geschreven door Flace.
Thema: De reis.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen