Hs14 Mem

"Kyky dat was geweldig. Waarom doe je dat niet vaker?" roep ik als we door de gangen rennen. "Omdat ik graag nog een ontbijt wil." zegt Kyky hijgend. We staan voor voetbalveld 6 en lopen naar binnen. We starten met trainen en gaan onze supertechnieken verbeteren. "Ijsbergschot V2!" roep ik als ik het schot van Gazel verbetert heb. Kyky, Torch en Xavier klappen als de bal kapot springt tegen het net. Ik maak een buiging en zeg: "handtekeningen worden na de training uitgedeeld." "Ik hoef geen handtekening, die van mezelf is goed genoeg." zegt Kyky glimlachend als ze een krachtig, niet-superschot, afvuurt op het doel. "Dat was ook wel indrukwekkend." zegt Torch. Ik kijk hem aan met zijn blik van: dit meen je niet, ik heb net mijn superschot verder ontwikkeld hoor! Kyky steekt haar tong naar me uit. Grrr.. wacht maar! Ik schiet ook een indrukwekkend niet-superschot op het doel af. "Oké Mem, die was ook wel stoer hoor!" roepen Kyky en Torch tegelijk als de rest naar binnen komt gelopen. Ik en Kyky liggen meteen dubbel van het lachen want iedereen heeft ei, spek, brood of broodbeleg op hun kleding, gezicht en in hun haar. Ik zie dat Torch en Xavier moeite doen om hun lachen in te houden. "Dit is jullie schuld, of niet soms?" vraagt Bellatrix boos. "Misschien." zegt Kyky. Ze loopt boos op Kyky af en zegt: "dit is niet grappig." "Nee, het is hilarisch." antwoord Kyky waardoor ik niet meer bijkom. "Wat is er mis met jou?" vraagt Bellatrix. "Hey, je kan haar bedreigen, je kan haar klieren maar haar verklaren voor gek is mijn taak!" zeg ik waardoor Torch en Xavier hun lachen niet meer kunnen inhouden en helemaal in een deuk liggen. "Dit is wel allesbehalve grappig." zegt ze en iedereen die achter haar staat knikt met zo'n blik van: ze heeft helemaal gelijk. "Ik vind van wel." zegt Xavier. Bellatrix stormt op Kyky af als Xavier zegt: "niet doen anders mag 'jij' deze keer de hoek in." Nu gaan Kyky, Torch en ik al helemaal dood van het lachen en Bellatrix kijkt ons vernietigend aan als we beginnen met de training.

Na de uitputtende-zware-k*t training lopen we terug naar onze kamer maar we stoppen met lopen als we door de intercom horen "heel Genisis nu naar het grote veld komen." Vaders stem. Ik en Kyky kijken elkaar benauwd aan en blijkbaar denken we allebei hetzelfde: Raimon... IS HIER!

Als we op het veld staan is Raimon er inderdaad. Als Kyky en ik naar Raimon toe lopen trekt Genesis ons onder luid protest terug. "Laat ons nou gewoon heel even bijpraten." klaag ik. "Niet na jullie streek van vanmorgen." zegt Bellatrix streng (net als een soort van moeder). "Ik kan je nog steeds de hoek in sturen." zegt Xavier dreigend. En dan gaat het startsignaal en gaan Kyky en ik in de spits staan.

Tuuuuut... De eerste helft is voorbij en we staan met een punt voor. "Sh*t, als ze een punt scoren staan we gelijk." zegt Torch opgefokt. "Maar als we ze niet laten scoren winnen we." zegt Xavier droogjes. ''Ja Torch, daar heeft Xavier wel gelijk in, jij doet gewoon je best en dan is het goed" zeg ik tegen Torch terwijl ik m'n hand op z'n schouder leg. "Ja, maar jij en Kyky moten ook jullie best doen!" protesteert Torch. "Wat nou?! We hebben toch gescoord?! roepen Kyky en ik tegelijk. "Tuuuuuuuut... Het begin-signaal voor de tweede helft.

TUUUUUUT.... "GEWONNEN!!!" roept Mark waarna ik en Kyky op Raimon afstormen om ze te feliciteren. Coach Lina praat met Opa en hij ziet er verslagen uit. Daarna loopt ze weg en feliciteerd ze Raimon met de overwinning. Dan begint de grond te schudden en de muren af te brokkelen. "Help, het gebouw stort in!!!" roept Torch terwijl hij me aan m'n arm meetrekt. Dan is daar het Inazuma busje. "Stap allemaal in! Hallo, Kyky, Mem, lang niet meer gezien." zegt meneer Veteran "Nu is het geen tijd voor een babbeltje, gassen!" roep ik als Kyky, Xavier, Torch en ik haastig naast elkaar op de achterbank gaan zitten. Ik zie dat Kyky Xavier vast heeft gepakt want hij wil naar buiten rennen voor Opa te redden gelukkig stapt hij net in. We passen bijna niet met zijn allen in de bus! Dan vertrekken we ik word hard tegen de achterbank gedrukt! Auw! Dat doet best wel pijn! Maar Torch neemt me stevig in zijn armen voordat ik hard met mijn hoofd tegen het raam aanknal. We staan net op tijd buiten om te zien hoe de restanten totaal in elkaar storten...