Hs11 Mem

"Waar denk je aan?" vraag ik nieuwsgierig aan Kyky, die snel zegt: "aan ni-hiks!" "Denk maar niet dat je ons voor de gek kunt houden. We zien echt wel dat je iets verborgen houd! Dus vertel het!" roept Arrie hard. "Ik moest gewoon even denken aan Jude, oke?!" Oh nee, daar gaan we weer. Weer die irritante gesprekken over de liefde! "Aan Jude? Ohh, dus Kyky is verliefd?" "Arie jij hebt echt totaal geen recht van spreken want jij bent ook verliefd!" zegt ze bijdehand terug, waarop Arrie snel antwoord: ''we hadden het nu over jou en niet over mij, dussss..... ben je verliefd?" "Op wie?" "Op Jude natuurlijk!" schreeuwt Arrie. Kyky mompelt even wat binnensmonds , waarna ze antwoord: "misschien." Arrie en ik kijken elkaar, knikken naar elkaar en waarschijnlijk denken we allebei: dit is dus een dikke-vette JA! "Arrie, Mem, kom op ik-ik..... Ben misschien inderdaad wel verliefd...." Grr, ik begin dit echt zat te worden, al die gesprekjes over verliefdheid enzo, die interesseren me niks! "Wat zei je? We konden je niet zo goed verstaan" zegt Arrie plagerig. "Ik ben inderdaad verliefd, op Jude, ja? Nu tevreden Arrie?" "JA! Ik ben super tevreden! En jij Mem?" "Weet ik veel, ik ga denk ik maar trainen. Dan hoef ik jullie gepraat over verliefdheid niet te horen, wat een verschrikkelijk gevoel vind ik dat zeg!" roep ik, waarna ik de kamer uitloop. En Kyky nog hoor zeggen: "volgens mij weet jij helemaal niet hoe dat voelt!" Ik loop boos weg terwijl ik denk: ik heb ook gevoelens hoor! Alleen uit ik ze niet zo vaak als jullie! Maar ik weet inderdaad niet hoe verliefdheid voelt..... "Mem, wacht even!" roept Arrie, die me achterna komt gerend. "Wat is er allemaal aan de hand?" "Wat denk je zelf? Jullie doen net alsof ik geen gevoelens heb! Maar die heb ik wel!" Roep ik boos, waarna ik naar die kamer ren waar al die oude meubels staan.

Ik doe de deur van de kamer open en loop meteen richting het raam. Ik maak het open en kijk naar beneden. Ik zou vanaf hier makkelijk kunnen ontsnappen. Maar toch is er iets dat me tegen houd. En dat is niet dat ik dan Kyky en Arrie in de steek laat. Maar eerder Torch, hij is de enige echte beste vriend die ik ooit heb gehad. Maar toch zit er ook iemand bij Raimon waar ik het heel goed mee kon vinden..... "Mem, wat doe jij hier?" Vraagt Torch, die verbaasd de kamer komt ingelopen. Ooooja, ik had de deur niet dichtgemaakt... "Mem?" "Ik was gewoon heel even uit het raam aan het kijken." "Was je niet van plan om te ontsnappen? En waar is Dvalin? Hij moest op je letten, of niet?" Vraagt Xavier die ook binnenkomt. "Ik wil niet dat Dvalin op me past! Dvalin is een creep! Kan Torch niet gewoon op me passen? Of mag ik gewoon terug naar Raimon?" "Dat laatste gaat zoiezo niet gebeuren, Mem. En dat weet je zelf maar al te goed. Ik kan wel vragen aan Vader of Torch op je mag passen. Maar ik denk dat we eens moeten beginnen bij Torch. Want wie zegt dat hij überhaupt wel op jou wil passen." We kijken Torch allebei aan, alleen kijk ik met van die grote-puppy-ogen. "Tja, als het van Vader mag. Dan pas ik wel op haar. Dat vind ik niet zo'n groot probleem" zegt Torch. "Dan zal ik eens kijken of het van Vader mag. Jullie horen het nog wel van me. En Torch blijf voor nu ook maar bij Mem" zegt Xavier waarna h'ij de kamer uitloopt. "Mem, ik was je eigenlijk al aan het zoeken. We wilden namelijk beginnen met de eerste training van De chaos." "De chaos? Wat is dat?" Vraag ik verbaasd. "We willen Daimond dust en Prominence combineren, zodat we nog sterker worden. Gazel en ik hebben een selectie gemaakt van een aantal spelers. Jij hoort ook bij die selectie. Dus kom je trainen?" "Ja, is goed. Maar wacht, hoort Arrie ook bij die selectie?" "Ja, hoezo?" Vraagt Torch. "Gewoon" zeg ik, waarna we samen naar het trainingsveld lopen.

"Zo daar zijn jullie eindelijk!" Roept Gazel naar ons. "Zullen we maar even een voorstel rondje doen?" Oppert iemand van Daimond. Nepper (De ego-speler van Prominence, en ja hij staat boven mij en Torch) komt naar me toe gelopen en fluistert in mijn oor: "Pffff, die spelers van Daimond dust hebben wij helemaal niet nodig. Zolang we jou, Torch en mij maar hebben winnen wij al van Raimon!" Ik grinnik even, maar dan valt me op dat Arrie naar me kijkt, ik kijk haar boos aan en draai dan mijn hoofd van haar weg. Dan gaat de helft van Daimond dust op de ene speelhelft spelen en Prominence op de andere speelhelft. Ik zie Arrie echt wel kijken. Maar ik negeer haar gewoon. Ik ga nu gewoon trainen, want door mijn schorsing heb ik dat al een tijdje niet meer gedaan. Opeens komt Xavier het veld opgerend en zegt: "Mem, Torch is vanaf nu jouw babysitter, oké?" Ja, is goed. Maar voor hoelang moet ik überhaupt nog een kleuteroppas?" "Voor nog een dag of 2 denk ik." "Mooi, en voor hoelang moest Arrie?" Vraag ik. "Die is vandaag klaar, na vandaag hoeft ze geen oppas meer" zegt Xavier, waarna ik boos verder ga met de training.

Na de training lopen Torch en ik samen naar Torch' zijn kamer als Arrie aankomt rennen en zegt: "Mem, wat is je probleem?" "Zal ik jullie maar even alleen laten?" Zegt Torch als hij weg wil lopen, maar ik trek hem aan zijn arm en zeg: "nee, je bent mijn oppas! Hier blijven!" "Torch, kun je plese weggaan" smeekt Arrie. Waarna Torch mij even aankijkt en ik zijn arm maar loslaat. Als Torch om de hoek is verdwenen vraagt Arrie opnieuw: "Mem, wat is je probleem?" "Mijn probleem is dat jullie denken dat ik gevoelloos ben... Maar dat is niet zo! Ik heb wel gevoelens! Alleen kan ik ze niet zo goed plaatsen! En oja, ik weet inderdaad niet hoe verliefdheid voelt. Dat is mijn probleem!" Roep ik boos, waarna ik weg wil lopen. Maar Arrie pakt me vast aan mijn arm zodat ik niet weg kan lopen......