6 - Swedish mistakes

Het was ontzettend grappig om de pers met de handen in het haar te zien. Op iedere vreemde manier probeerden ze Calum iets te ontfutselen over het mysterieuze meisje. Sinds Manchester leek dat het enige interessante onderwerp te zijn in connectie met 5 Seconds Of Summer. Toch gingen ze iedere keer met lege handen weer naar huis. Zelfs wanneer er in het algemeen gevraagd werd wie op het moment aan het daten was, stak hij zijn hand niet op. Naar zijn mening had de pers daar ook helemaal geen zaken mee. Als ze hem wouden interviewen moesten ze maar met vragen over de band komen, niet over zijn privéleven.
      Alsof ze zijn gedachten kon horen, begon er iets te flikkeren op het scherm van zijn laptop. Hij had zich na het concert weten af te zonderen in de zitruimte van de tourbus. Daar kon hij tenminste op zijn gemak zitten. Nadat hij met zijn vinger op de entertoets gedrukt had, verscheen Florence op zijn scherm. Natuurlijk was het in Los Angeles gewoon nog dag. Dat had je nu eenmaal met die tijdsverschillen.
      ‘Hi rockstar,’ begroette haar vrolijke stem hem. Alleen al bij het horen van dat geluid moest hij glimlachen. De jongens zouden vast en zeker spontaan grapjes beginnen maken als ze zijn idiote grijns zouden kunnen zien. Wat gelukkig niet het geval was. ‘Hello mystery girl,’ klonk er deze keer uit zijn mond. Dat was de stempel die de media op haar hadden gedrukt. ‘They still haven’t figured out who I am yet?’
      Het verbaasde Florence dat mensen nog altijd naar haar identiteit zochten. Alsof het voor al zijn fans zo moeilijk was om mensen te vinden op het internet. ‘Nope. But I’m not giving them any clues either…’ antwoordde Calum schouderophalend. Dat maakte het alleen maar moeilijker natuurlijk. ‘Whatever. How was the show tonight?’ Ze was niet geïnteresseerd in alle roddels die de ronde deden, maar wel in de jongen die ze op haar scherm kon zien.
      Haar vraag liet de pretlichtjes in zijn ogen verschijnen. Het was geweldig om te zien hoe vrolijk hij werd wanneer hij over zijn muziek praatte. ‘Amazing! There were just so many fans out there. It’s just so unreal when thousands of them sing along to my songs!’ Calum gaf het niet graag toe, maar soms moest hij echt moeite doen om niet in tranen uit te barsten. Tranen van geluk weliswaar.
      ‘That sounds really cool!’ Florence kon zelf alleen maar vrolijk worden van zijn enthousiasme. Zelfs stond ze nooit voor zo’n groot publiek, dus op dat vlak had ze echt wel respect voor hem. ‘It is. You should come watch us when we play LA!’ Hij zou het echt geweldig vinden als ze naar één van de shows kwam kijken. Gewoon om te weten dat haar ogen om hem gericht zouden zijn. ‘Really? You’d want me there?’
      Het was alsof ze hem een overbodige vraag stelde. ‘Of course I want you there!’ antwoordde hij dan ook overtuigt. En dat zou hem tenminste ook weer een kans geven om haar te zien. ‘I don’t know whether you’ve noticed or not, but I’ve taken quite a liking to you.’ Bij het horen van die woorden richtte Florence haar blik kort naar het matras waarop ze zat. Ze kon gewoon voelen hoe haar wangen lichtjes rood kleurden.
      ‘I’ve noticed, yeah.’ Zelf begon ze zich natuurlijk ook steeds meer en meer te hechten aan de jonge Australiër. Veel moeite was daar niet voor nodig. ‘So you’ll be there?’ Zijn stem klonk hoopvol, alsof hij bang was dat ze zijn uitnodiging toch nog zou afslaan.
      ‘Yeah, I’ll be there.’

@5SOSupdates Some people spotted the boys at a club in Sweden last night. Looks like Calum already switched girls…

‘Morning…’ mompelde Calum zachtjes toen hij eindelijk de zitruimte binnen kwam wandelen. Misschien had hij gisteravond toch meer gedronken dan hij in eerste instantie dacht. Dat was tenminste wat zijn kloppend hoofd hem vertelde. Gelukkig lagen de pijnstillers al klaar op tafel, tussen het ontbijt. Niet dat er veel gegeten zou worden.
      ‘Oh good, you’re still alive.’ Zelfs de vrolijke Ashton leek er niet veel zin in te hebben. ‘Barely,’ mompelde hij dan ook als antwoord waarna hij zich naast Michael neer liet zakken. ‘Well, last night being alive didn’t seem to be a problem at all.’ Luke moest zachtjes lachen bij die opmerking, maar Calum had geen idee waar de oudere jongen het over had.
      ‘What’s that supposed to mean?’ vroeg hij zich dan ook luidop af. Als hij eerlijk was kon hij zich niet meer zo bijster veel herinneren van gisteren. Dat was iets wat niet vaak voorkwam. Michael prutste wat met zijn telefoon en schoof het ding vervolgens onder zijn neus. Zijn ogen werden groot toen hij de foto zag en meteen kwamen er ook wat herinneringen mee naar boven.
      ‘Please tell me that this is a joke…’ Op de foto staarde hij niet alleen naar zijn eigen gezicht, maar ook naar dat van een onbekend meisje. Het enige wat hij van haar wist was dat ze Zweeds was. Ze was zelf ook dronken geweest en hing plotseling gewoon rond zijn nek. Dat er foto’s van het hele gebeuren waren genomen had hij echter niet doorgehad.
      ‘It’s not. That really happened,’ antwoordde Ashton. ‘Fuck, this is so not good!’ Calum schoot overeind en beende van de tafel weg. In de verte kon hij Luke nog net horen: ‘What the hell is his problem? It’s just a girl…’
      Eenmaal bij zijn bed aangekomen dook zijn hand onder zijn kussen om daar te zoeken naar zijn telefoon. Al snel had hij het ding gevonden en het koste hem nog minder tijd om het juiste nummer te vinden. Zijn duim drukte agressief op het scherm ter hoogte van het groene telefoontje. Zenuwachtig hield hij het apparaat tegen zijn oor terwijl er een zeurende beltoon bleef klinken. Het was waarschijnlijk niet het beste tijdstip om haar te bellen, maar dit was iets wat hij moest doen.
      ‘Hello?’ De stem aan de andere kant van de lijn klonk slaperig. ‘Hey, it’s me. Did I wake you?’ Natuurlijk had hij haar wakker gemaakt. In LA moest het nu al zeker na middernacht zijn. ‘Yeah but that’s okay. Why did you call?’ Florence was het niet gewoon dat hij haar op zo’n tijdstip belde.
      ‘Look… I went out last night and there’s this picture of me and a girl…’ Een zucht ontsnapte uit zijn mond. Hij wist niet eens hoe het meisje heette. Als ze hem überhaupt haar naam ooit had verteld… ‘Oh, that.’ Het leek er niet op dat ze ook maar een beetje verbaasd klonk.
      ‘You have already seen it, haven’t you?’ was dan ook zijn conclusie. God, de volgende keer moest hij iets minder alcohol achterover slaan zodat hij zulke dingen tenminste in de hand kon houden. ‘I saw it just before I went to bed,’ antwoordde Florence. Natuurlijk had ze het niet leuk gevonden om die foto te zien, maar ze wou ook niet direct een heel drama beginnen. Ze kende de context namelijk niet. ‘And you’re not angry with me?’ Calum voelde zich echt een grote idioot.
      ‘I didn’t like seeing the picture if that’s what you mean. But I thought I’d wait and give you a chance to explain before I went into full drama-mode.’ Zoals verwacht was het dus gewoon een misleidende foto op het internet geweest.
      ‘God, I feel so stupid,’ mompelde de jongen door zijn telefoon. Hij hoorde het meisje zachtjes grinniken om zijn woorden. ‘It’s okay Cal. I believe you when you say that nothing happened.’ Hij had haar tot nu toe nog niet echt een reden gegeven om hem niet te geloven. ‘You’re pretty amazing, do you know that?’ Hij was er zeker van dat iemand anders er heel anders op gereageerd. Zichzelf gelukkig prijzen met iemand zoals haar was dan ook zeker niet overbodig.
      ‘I try…’ antwoordde Florence glimlachend, maar dat kon de jongen natuurlijk niet zien. Ze vond het wel lief van hem dat ze haar speciaal daarvoor belde. Dat wilde toch wel zeggen dat hij om haar gaf. ‘So we’re good then?’ vroeg hij toch nog voor de zekerheid. Hij mocht er niet aan denken dat hij wat er tussen hen speelde nu al verpest had.
      ‘We’re good. I trust you.’ Het enige wat Calum op dit moment voelde was opluchting. Waarschijnlijk zou het internet nog wel wat verder ontploffen, maar zolang alles oké was tussen hem en Florence kon hem dat vrij weinig schelen. ‘Okay. Go back to bed then, I’ve been keeping you up long enough.’ Hij was blij dat ze überhaupt opgenomen had.
      ‘Thanks for calling me, I appreciate that.’
      ‘Of course. Sweet dreams Flo.’