Ik en Isa lopen samen terug van de training, deze training is een stuk intensiever dan die van Raimon, veel serieuzer en... een stuk leuker als ik eerlijk ben. "Is er iets dat ik moet weten?" vraagt Isa dan met een irritante ondertoon. "Hoe bedoel je?" vraag ik verward, ik heb zo'n idee maar ik hoop toch van niet... "Jij en Xavier," (mijn hoop is weg) begint ze, "jullie passen best goed bij elkaar en kunnen het volgens mij heeeeeeel goed vinden." "Hou op, ik zie hem alleen als vriend," zeg ik. Ik lieg niet, ik zie Xavier gewoon als vriend. Wel als BFF maar ook dat is een vriend en niet... hoe noem je dat... vriendje van verliefd zijn. Isa ziet dat ik ergens aan denk en vraagt (wat is zij argwanend!): "waar denk je aan? Xavier?" "Ik dacht eraan hoe ik jou de tong het beste uit je mond kon halen, nu goed," zeg ik sarcastisch waarna ik begin te lachen. "Nu effe eerlijk," dramt ze door. "Nee, niet aan Xavier... of nou, ja, eigenlijk wel; ik dacht eraan dat ik hem beschouw als BFF en niet verliefd ben," antwoord ik eerlijk. "Mmm-mmm," mompelt Isa. Ik ken die mmm-mmm dat betekent dat ze me niet gelooft en denkt dat iik Xavier toch verliefd-leuk vind. "Je bent echt irritant als het om verliefdheid aankomt, weet je dat?" lach ik. "Dat heb ik vaker gehoord," zegt ze. Dan loopt Xavier, echt op het slechtste moment, langs. Omdat hij in tegenover gestelde richting loopt vond Isa het blijkbaar een goed idee om me omver te duwen. Wel net iets te vroeg want ik beland op mijn buik voor de voeten van Xavier. "Waarom..." kreun ik. Isa giechelt alleen maar en ligt in een deuk als Xavier me overeind help. "Ik krijg jou wel," zeg ik. Ik wil een stap verzetten maar mijn enkel weigert. "Lekker Isa, mijn enkel weigert te bewegen. Jij kan me tillen want jij hebt me geduwt," mopper ik. Ze loopt snel weg en ik weet meteen waar ze op uit is, ze wil dat Xavier me gaat dragen en staat gewoon om het hoekje te kijken. "Moet ik helpen?" vraagt Xavier als hij naar mijn enkel kijkt die ondertussen helemaal blauw en opgezwollen is, "Dat ziet er niet uit als een verstuiking," voegt hij eraan toe. Ik inspecteer mijn enkel en knik dan met tegenzin. Ik krijg mijn wraak nog wel. Xavier tilt me op en loopt naar de kamer van mij en Isa.

Isa zit al te wachten. "Ik verwachte jullie al," giechelt ze als we naar binnen komen. "Jij... Jij..." mompel ik. Xavier zet me neer op mijn bed en Isa ligt helemaal in een deuk. Ze velt bijna van haar bed af, ik gooi een kussen tegen haar gezicht waardoor ze achterover van haar bed afvalt. "Karma is een bitch!" schater ik en Xavier kijkt ons beide aan met zo'n: zijn dit MIJN teamgenoten-blik. Waardoor ik en Isa alleen maar harder moeten lachen. Xavier loopt weg en ik en Isa komen een beetje bij van het lachen. Na een tijdje zitten we beiden weer rechtop op onze bedden. "Je vind Xavier echt niet leuk?" vraagt ze hoopvol. "Neehee," antwoord ik. "Wie dan wel?" vraagt ze. "Eerst jij?" zeg ik. "Xavier," zegt ze met tegenzin. "Wacht als ik het goed begrijp probeerde je mij met Xavier te koppelen terwijl je hem zelf leuk vind. Ze knikt. "Oké, nu moet ik zeggen wie ik leuk vind," ik zucht een keer diep, "Mark Evans," antwoord ik. "Maar... hij zit bij Raimon," zegt Isa verbaasd. "Ben je vergeten dat ik daarbij zat, voor de ontvoering," zeg ik. "Ooh, ja." Ze denkt diep na voordat ze uiteindelijk vraagt: "weet jij hoe ik ervoor kan zorgen dat Xavier mij leuk vind?" "Hoe moet ik dat weten?" breng ik ertegen in. "Jij bent zijn BFF," antwoord ze. "Ik kijk wat ik kan doen, eerst met Xavier praten," zeg ik als ik de deur uitloop naar Xaviers kamer...

"Xavier, ben je daar?!?" roep ik door de deur naar binnen. "Ja, kom maar binnen," hoor ik vanbinnen en wat gestommel. Als ik binnenstap zie ik in eerst instantie een stapel boeken. "Dus de deur was toch open," zegt iemand vanachter de boeken. Als diegene zich omdraait zie ik dat het Xavier is. Hij zet de boeken neer en gaat op het bed zitten. "Waarom ben je hier?" vraagt hij. "Ik wil je iets vragen: ben jij verliefd?" Ik ga er niet omheen draaien gewoon regelrecht op het doel af. "Ja, natuurlijk," antwoord hij. "Op wie?" vraag ik dan. "Nou... op... uuhm..." stottert hij. "Je kan het gewoon zeggen, je bent toch mijn BFF, ik kan het wel geheim houden," zeg ik. "BFF?" vraagt hij. Waarom snappen jongens dat niet? "Best Friend Forever, zeg nou wie je leuk vind," dring ik aan. Hij kijkt me eerst even verbaasd aan maar mompelt dan: "Isa." "Misschien dat je het gewoon moet zeggen," antwoord ik. "Wat weet jij dat ik niet weet?" vraagt Xavier meteen. "Als je haar vraagt zal je niet afgewezen worden," antwoord ik en ik loop weg. "Wacht, waar is Isa?" vraagt Xavier als hij achter me aan komt gerend. "Loop maar mee," antwoord ik en zo lopen ik en Xavier naar de kamer van mij en Bellatrix.

Zoals ik had verwacht zit Isa nog steeds ongeduldig op haar bed. "Hey, Kyky," zegt ze als ik binnenkom en ze kijkt me verwachtingsvol aan. Ik trek Xavier naar binnen en ga op mijn bed zitten terwijl ik Xavier richting Isa duw. "Ooh... Kyky dit meen je niet," zegt Isa meteen. "Isa, ik wou je zeggen dat ik... ik..." hakkelt Xavier en dan wilt hij weglopen. Ik ga met mijn armen gespreid voor de deur staan. "Ik doe dit wel; Isa wil jij Xavier als vriendje?" zeg ik geïrriteerd, als ik dit aan hun moet overlaten hebben ze over drie jaar nog geen verkering. Isa knikt langzaam. "Xavier hoe zit het met jou?" vraag ik dan. Ook hij knikt. "Dat is dan geregeld. Een nieuw stelletje op Alius," zeg ik triomfantelijk en ik loop de kamer uit om te gaan eten...

Reageer (2)

  • Samanthablaze

    Wat Chlorisse zegt.... dat is heel... apart.

    7 jaar geleden
  • Duendes

    Hahaha go Kyky xD
    Alleen... had ze nou eerst haar enkel verstuikt en moest Xavier haar dragen en dan een paar tellen later loopt ze weer? Dat is vreemd xD

    7 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen