Hoofdstuk 1 Alles is perfect

Met een grote glimlach om mijn lippen kijk ik mee naar de dromen van mijn dochter. Haar warme hand houd ik vast tegen mijn wang en ik zie de plaatjes voorbij zweven. Mijn dochter was gelukkig, eindelijk. Wat was Renesmee opgelucht geweest, toen we allemaal na een gesprek met de Volturi weg mochten. Ik wist dat ze ooit nog een terug zouden komen, dit gingen ze niet op zich laten zitten. Maar dat was een zorg voor later, voor nu wilde ik genieten van haar. Zeker nu ik wist dat zij ook erg oud kon worden zoals ons. Over vijf jaar zou ze volgroeid zijn en net als heel de familie zijn. Ik kom uit mijn gedachten als ik Renesmee wat voel bewegen en ik kijk op. 'Hey liefje' zeg ik haar glimlachend als Renesmee haar ogen opent. 'Hoi mam' zegt ze en rekt zich even uit om wakker te worden. 'Hoe lang ben je hier al?" Vragend kijkt ze mij aan. 'Al een poosje' zeg ik haar eerlijk. 'Papa is met ome Emmett op stap' leg ik haar uit. Normaal zouden Edward en ik samen de nacht spenderen, in bed, voor de open haard of ergens anders. Ik haal mijn vingers met een grote glimlach door haar lange bruinkleurige lokken. Ze waren lang, maar niemand wilde ze eraf knippen, omdat het zo mooi was. 'Kom je zo uit bed?' vraag ik haar. 'Tante Alice wilt gaan shoppen' zeg ik haar met een gemaakte glimlach. Het levert gegiechel op van Renesmee omdat zij wist hoeveel hekel ik aan mode had. Alice had haar vaak genoeg op het hart gedrukt dat ze qua kleding maar niet naar haar moeder moest luisteren. Het was voor mij een proef. Na het voorgeval met Charlie had ik verder geen mensen om mij heen. Alice vond dat ik het wel aan moest kunnen, Edward was daardoor wel chagrijnig op haar, omdat hij mij wilde beschermen. Ik vond het zelf ook geen slim plan, ondanks mijn grote zelfbeheersing was ik heel erg bang toch de fout in te gaan.

Ik kijk toe hoe Renesmee een jurkje kiest en haar omkleed. "mama wil jij mijn haren doen?" Vraagt ze en ik knik en pak de borstel. "ga maar op het bed zitten' zeg ik en ze gaat zitten. Voorzichtig haal ik de zachte borstel door haar zachte haren. Ik geef haar een diadeem die ze zelf in doet en ze gaat staan en loopt naar de spiegel. Haar lichtroze jurkje viel tot net boven haar knie en stond haar erg mooi door haar lichte huidskleur. Haar lange lokken vielen aan beide kanten van haar gezicht tot haar borst. 'Je ziet er prachtig uit liefje' zeg ik haar en glimlach als dat haar wangen rood maakt. 'Kom we gaan naar oma' zeg ik en pak haar hand. Al vrij snel staan we bij het huis en ik begroet de rest. 'Klaar voor Bella?" vraagt Alice mij met een grote grijns en ik rol even met mijn ogen. Een tik die ik nog altijd niet afgeleerd had tot plezier van Emmett. Rosalie gniffelt even terwijl Alice mij afkeurend aan kijkt. 'Ow sorry Alice, natuurlijk heb ik er zin in. Mijn allergrootste hobby is shoppen' Zeg ik sarcastisch. Renesmee lacht even en knuffelt Alice. 'ik heb er zin in' zegt ze en ik hoor Emmett zijn bulderende lach door het huis klinken. 'Kom we gaan 'Zegt Rosalie en ik knik. 'Met mijn auto' zeg ik haar even streng. Rosalie en Alice hadden alleen maar van die overdreven opvallende wagens. Ikzelf had een simpele Mercedes die redelijk veel op de Volvo van Edward leek. Luxe en snel maar toch degelijk. Ik hoor ze even zuchten maar ze knikt dan toch maar. We gaan naar de garage en ik open de Mercedes. Renesmee kruipt achter mij met Rosalie en Alice komt naast mij zitten. Als iedereen zit rijd ik de garage uit en met een flinke snelheid vlieg ik over de weg op weg naar Seatle toe. 'Waar heb je afgesproken met Edward?" Vraag ik Alice en kijk even op naar haar. 'Eh niet boos worden Bella maar hij komt niet shoppen. Hij haat shoppen' Zegt ze mij en kijkt mij wat bangig en voorzichtig aan. Ik slik en klem mijn kiezen op elkaar. 'Hij komt niet' zeg ik haar en kijk strak door de vooruit naar de weg en knijp hard in het stuur. 'Ja hij komt niet' zegt ze dan. 'Alice ik heb hem nodig hierbij' sis ik naar haar. Zo zacht dat alleen Alice en Rosalie het konden horen. 'Hij kan mij kalmeren' zeg ik. 'Bella er gebeurd niets, echt niet ik heb niets gezien' zegt ze kalmpjes met een glimlach. Met een ruk kijk ik op naar haar. 'Omdat mensen nog kunnen beslissen Alice. Ik blijf in de auto ik ga niet mee' zeg ik haar. Ik kon het gewoon niet riskeren om straks te flippen en mensen te vermoorden. En dan zeker niet zonder Edward. Ik durfde het gewoon niet aan. 'Ik rijd wel heen en weer en ik verzin wel wat, misschien ga ik nog even langs Charlie' zeg ik haar strak. '"Oh kom op Bells je doet net alsof je een duivel bent zonder dat je je kunt inhouden' zegt ze en ik kijk haar aan. 'Precies dat ben ik ook. Een duivel die zich misschien niet onder controle kan houden. Alice wat doe je als het mis gaat, dan is het al te laat, dan weten mensen het al' zeg ik haar.

Ik zie in haar ogen dat Alice het opgeeft en ik zucht even diep en opgelucht. Dit was echt het slechtste plan wat Alice ooit had kunnen bedenken. Dat Edward en ik vandaag niet samen waren was überhaupt al een wonder, maar ik merkte aan mijzelf dat ik ook minder goed gehumeurd was.