Hs 62: Mem

Ik laat me naast Shawn in een stoel zakken. Ik ben echt verschrikkelijk zenuwachtig. Nee, wacht. Dat is niet het goede woord. Ik ben eerder heel opgewonden. Omdat ik tegen Claude mag spelen dadelijk. Ik heb echt zin om hem te verslaan. Dan ziet hij eindelijk dat ik echt wel veel beter ben dan hij. Want, zeg nu eerlijk, dat zie je toch zo?
'Hey, Mem,' Arrie tikt me aan. Ze zit naast Kyky, die weer tussen haar en Caleb in zit. 'Heb jij er ook zo'n zin in?'
Ik knik. 'Ja. Maar het bepaalt wel wie van ons er door mogen naar dat voetbaleiland. Dat zijn of wij, of zij.' Arrie knikt begrijpelijk. 'Daar heb je gelijk in.' Ze draait zich weer terug om en staart uit het raampje. Ik kijk naar Shawn en trek zacht aan de zijkant van zijn shirt.
Hij glimlacht. 'Wat ben je aan het doen?'
'Iets onzinnigs.' Ik grijns. 'Dat doe ik toch altijd?' Shawn kijkt even om zich heen en laat zijn hand dan een keer voorzichtig over mijn hoofd gaan. 'Dat valt best mee. Af en toe, dan.' Ik grinnik, en kijk weer voor me. Kyky heeft zich naar me toe gedraaid en kijkt me onderzoekend aan. 'Is er iets?'
Ze schudt haar hoofd. 'Nee. Nee. Ik geloof alleen nog steeds niet dat jullie niets he-' Arrie slaat haar handen voor Kyky's mond. 'Sorry, Mem. Ze is gewoon nog steeds nieuwsgierig.' Ik haal mijn schouders op. 'Ik heb haar gezegd dat we het laten rusten, en als zij dat niet wilt geloven is dat haar eigen probleem. Toch, Shawn?' Shawn knikt snel. 'Maar ik snap het gewoon niet,' zucht Kyky. 'Jij vindt Mem toch leuk. En daarbij vind jij hem ook leuk, Mem.'
'Dat bepaal ik zelf wel, Kyky. We zijn gewoon vrienden.' Ik ben nu gewoon hard aan het liegen. Maar oké. 'Ja, maar-'
'We zijn er!' Roept coach Travis. We stappen uit en rennen naar binnen. 'Waar zijn hier de kleedkamers?' Vraagt Arrie. Kyky staart naar een bordje. 'Die kant op. Daar moeten wij omkleden.' We knikken en zwaaien vrolijk naar de jongens. 'We zien jullie zo.'

Niet veel later staan we op het veld. Claude, Bryce en de rest van de Fire Dragon is er er nog niet. Jammer.
'Wat? Maar wat u bedoelt u, coach?' Mark staat verbaasd achter coach Travis.
De coach kijkt hem niet aan. 'Wat ik bedoel is dat het team ook zonder jou kan. Vanaf nu zit je op de bank.' Dat slaat serieus in als een bom. Want Mark die op de bank zit? Hij is de enige echte aanvoerder! Hij moet wel in het veld staan. Wat een belachelijke beslissing van coach Travis. Alhoewel... Hij zal het vast niet voor niets gedaan hebben. 'Jude, jij bent nu de aanvoerder.' De coach werpt Jude de aanvoerdersband toe.
'Hallo, Inazuma Japan,' klinkt er dan achter ons. We draaien ons allemaal om, en zien Claude en Bryce staan. En in het midden staat- 'Byron?' Iedereen kijkt hem verbaasd aan. 'Het wordt steeds gekker,' mompel ik.
'Jongens, hier komen! De opstelling!' Roept coach Travis om onze aandacht weer te krijgen. 'Axel, Kyky en Shawn, jullie staan in de voorhoede. Op het middenveld staan dan Nathan, Jude, Arrie en Jordan. En in de verdediging Mem, Hurley, Thor. En als laatst staat Darren dan nog in het doel. Veel succes.' We knikken en gaan dan braaf op onze plek staan.
Zodra ik naar de kant van de Fire Dragon kijk, zie ik Claude. We kijken elkaar aan en grijnzen. 'Wij gaan winnen, Claude,' zeg ik zacht.
Hij schudt koppig zijn hoofd. 'Echt niet.' En hierbij ben ik geslaagd voor mijn examen liplezen!
Dan klinkt het beginsignaal.
Wij gaan meteen in de aanval en rennen met een razend tempo naar voren. Shawn passt de bal naar Nathan, die dan ook weer naar voren rent. Zodra hij bijna getackeld wordt, speelt hij de bal naar Kyky. Ze springt omhoog en schiet haar Vallende Ster op de keeper af. Maar jammergenoeg scoort ze niet.
Hun nummer zeven, hun aanvoerder- ik heb echt geen idee hoe je dat schrijft-, rent samen met Claude, Bryce en Byron op Hurley, Thor en mij af.
'Kom op! Wij houden ze tegen!' Roept Hurley.
'Ik hou Claude wel tegen.' Ik grijns en ren op Claude af. 'Hey.'
'Wat kom jij doen?'
'Jou tegenhouden.' Claude probeert langs me te komen, niet dat het lukt, of zo. 'Ik heb altijd al gezegd dat ik beter ben dan jij.' Dan geeft hun nummer zeven een voorzet aan Byron. Hij schiet de bal hoog in de lucht.
'Doei, Claude.' Ik spring net voor Byron naar de bal en trap hem weg. De bal gaat over de lijn en iedereen heeft weer de tijd om terug te rennen. Ik neem weer plaats naast Claude en draai een beetje om hem heen. Het lijkt hem best te ergeren, maar dat geeft niet. Hij kan toch niet boos op me zijn.
Bryce gooit de bal naar een andere speler uit hun team. Die hem weer naar boven schiet.
Claude gaat voor me staan. 'Nu lukt het je niet, Mem.' Hij heeft gelijk. Byron springt omhoog. 'God Weet 2!' De bal vliegt op Darren af. Maar hij houdt hem tegen. Claude, Bryce, Byron en de rest van de Fire Dragon rennen terug. 'Goed gedaan, Darren!' Roep ik vrolijk naar hem en ik ren ook naar voren. Hij glimlacht dankbaar en speelt de bal naar Axel. Maar hij laat zich de bal afpakken. Wacht. Wat? Axel laat zich de bal nooit zomaar afpakken. Dat is echt niets voor hem. En het is vervelend voor ons. Er staat nu niemand meer achter, behalve Darren. En dat houdt Claude en Bryce echt niet tegen.
Ze rennen samen naar voren. Maar worden tegengehouden door Shawn. Die van de zijkant aankomt gerend. 'Sneeuw Engel!' Hij pakt de bal van Claude en Bryce af. Ze kijken allebei behoorlijk geërgerd.
Shawn kan onverstoord naar voren rennen samen met Thor. Ik weet niet precies wat ze doen, maar ik vind het cool. het is een nieuw superschot. Met de elektrische kracht van Thor gecombineerd met de dierlijke kracht van Shawn. Het is eigenlijk een... een- 'Donderbeest!' Ja, dat.
De bal vliegt langs de keeper van de Fire Dragons. Het staat 1-0! Voor ons! We staan voor!
Ik ren vrolijk op Shawn af. 'Goed gedaan, Shawn!'
'Bedankt.' Hij glimlacht scheef. 'Jij net toch ook? Toen je de eerste keer voorkwam dat Byron schoot?'
'Nah, weet je? Darren had hem anders toch wel gestopt.'
'Dat weet je maar nooit.' Ik grinnik en ga weer op mijn plek staan. Ik kijk naar Claude en Bryce, die staan te fluisteren met Byron en hun aanvoerder. Hun aanvoerder grijnst breed. Wat zijn die van plan?
Niet veel later hebben de Fire Dragons alweer afgetrapt. Hun aanvoerder rent naar voren, maar wordt ook gestopt door Shawn. Hij grijnst en rent weer terug. Ik blijf verbaasd staan. Waarom zou hij zo grijnzen? Ik bedoel: De bal werd zojuist nog van hem afgepakt. Dan ga je toch niet zitten te grijnzen?
Hij hooit zijn arm in de lucht. 'Luister naar het gebrul van de draak!' Whut? 'Dit is onze geheime tactiek! De Perfecte Zone Druk!' Langzaam beginnen er wat mensen van de Fire Dragons om Shawn en Hurley heen te rennen. Het zijn twee cirkels. Met in het middelpunt Hurley, en daarnaast in de andere cirkel Shawn.
Ik kijk naar Claude, die er naast staat te kijken. 'Wat is dat, Claude?' Hij houdt zijn mond en kijkt me niet aan. Ik zwaai met mijn hand voor zijn gezicht. 'Hallo? Wat is dat?' Claude geeft nog steeds geen antwoord. Ik zucht en ga op mijn tenen staan, maar ik kan niet zien wat er inde cirkels gebeurd. Dat is het aller vervelendste. En ons hele spelniveau zwakt af.
Langzaam stoppen de mensen met om Hurley en Shawn heen te rennen. Shawn en Hurley liggen in het midden van de cirkel. Hurley ligt op Shawn en grijpt geschrokken naar zijn knie. Shawn pakt zijn enkel vast.
We rennen geschrokken op ze af. Iedereen gaat bezorgd om ze heen staan. Ik glip voorzichtig langs wat anderen en kniel bij Shawn neer. 'Shawn, gaat het?' Ik leg een hand op zijn rug en help hem rechtop te zitten. Maar hij blijft zijn enkel vasthouden.
'Wil je me alsjeblieft helpen, Mem?' Ik knik en hij slaat een arm om me heen. Ik leg een arm om zijn middel en trek hem voorzichtig omhoog. Zijn gezicht betrekt van pijn. En hij gaat niet op beide benen staan.
Ik kijk even naar Hurley. Arrie heeft hem vast, maar hij steunt wel op beide benen. Hij loopt alleen een beetje mank. Arrie helpt hem naar de bank.
Ik sla mijn andere arm ook om Shawns middel heen en hij pakt mijn schouder nog iets steviger vast. Ik help Shawn naar de kant en laat hem dan op de bank zakken. 'Doet het heel veel pijn?' Hij kijkt me aan en glimlacht moeizaam. 'Nee. Maak je maar geen zorgen. Zoveel pijn doet het echt niet.' Maar ik zie aan zijn gezicht dat hij liegt. Ik kijk even om me heen en zodra ik zie dat niemand kijkt, leg ik mijn hand op zijn wang. 'Ik ga weer. Maar ik kom zo weer naar je toe, als de eerste helft is afgelopen.' Ik kijk voor de zekerheid nog eens om me heen en zie dat Sylvia op ons afkomt gelopen met een verbandtrommel. 'Ik zie je zo.' Ik kijk het veld op en zie Claude kijken. Mijn blik kruist die van hem. En hij kijkt me schuldig aan.
Ik loop naar hem toe. 'Wat is er?' Hij slikt en geeft weer geen antwoord. Maar ik weet toch wel waar hij zo schuldig kijkt. Hij wist dat er iets zou gebeuren met die Perfecte Zone Druk. Daarom staart hij me ook de hele tijd zo aan. 'Je wist het, hè?' Claude went zijn blik af. 'Het spijt me. Maar anders was jij het misschien wel geweest. Had je dat dan gewild?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee. Natuurlijk niet. Maar ik had het Shawn ook zeker niet gegund. Dus waarom?'
'Omdat het moest van onze aanvoerder, Mem. Daar kan ik toch niets aan doen?' Hij kijkt me wanhopig aan. 'Is hij echt zo'n goede vriend van je?' Ik knik vastbesloten. 'Ja.'
Maar Claude moest eens weten.