Hs 13: Talia

Ik zit op mijn bed. Jude en mijn vader zijn nog heel boos geworden nadat ik, meegetrokken door Jude, thuis aankwam. Ik loop naar de TV en zet hem aan dan pak ik de afstandsbediening en ga ik op de bank ertegenover zitten. Ik ga zappen en zie dan een voetbalwedstrijd. Raimon tegen Occult. Ik blijf kijken. Wat een amateurs. Dat ze niet meteen doorhebben dat het hypnose is. Je hoort die coach gewoon praten. Pfff... Ik loop naar het raam die uitkijkt op het park en maak hem open. Ik ga in het kozijn zitten en staar naar buiten. Wat zou er gebeuren als ik in Aria's plaats nu op het veld tegen Occult stond? Deze vraag blijft me de laatste tijd achter volgen. Waarom zijn we uit elkaar gehaald? Ik snap het allemaal niet meer. Ik dacht van wel, maar kennelijk niet. Ik zucht. Dan zie ik iemand trainen in het park. Als ik beter kijk zie ik dat Joseph en David ballen op elkaar afschieten. Ik blijf even kijken totdat ik besluit om erheen te gaan.

Eenmaal onder aangekomen houd Jude me tegen. "Wat ga jij doen?" vraagt hij. "Ik ga samen met Joseph en David trainen," zeg ik als ik langs hem wil lopen. Hij duwt me terug en uiteindelijk sta ik weer in mijn kamer. Dan maakt hij de deur dicht en op slot. "Oké, nu is het officieel, ik wil wisselen met Aria," mompel ik chagrijnig. Dan valt mijn oog op het nog openstaande raam. Ik kijk en zie een regenpijp. Waarom is dit idee nog nooit eerder in me opgekomen? Ik ga in het kozijn staan en kom nog net niet bij de regenpijp. "Alles beter dan hier opgesloten zitten," mompel ik tegen mezelf en dan maak ik een kleine sprong en klamp ik me vast aan de regenpijp. Gelukt!

Ik ben naar onder gegleden en sta nu voor het voetbalveld in het park. "Hey, mag ik meedoen?!?" roep ik als ik aan kom gelopen. "Ik dacht dat ze je, net als Rapunzel, zouden opsluiten voor de rest van je leven," grapt Joseph. "Wouden ze ook maar toen vond ik de regenpijp die langs mijn raam hangt en is Rapunzel ontsnapt," zeg ik als ik konijnenoortje met mijn vingers maak bij de naam Rapunzel. "Uitleg?" vraagt David. "Jude was boos, kort gezegd," antwoord ik als ik een bal pak en begin hoog te houden. "Wedstrijdje doen wie van het verst weg de bal erin krijgt?" vraagt David als hij op de goal wijst waar Joseph in staat. "Nee!" roept Joseph. "Is goed," zeg ik met een gemene grijns.

We staan naast elkaar aan de andere kant van het veld. Eerst is David. Joseph stopt zijn schot met gemak. "Kijk en leer," zeg ik tegen David. Ik spring met de bal omhoog. "Ijspegel!" roep ik als ik hem wegschijt. De bal vliegt over het veld en voordat Joseph kan reageren vliegt hij er via de hoek in. "Zo schiet je van veraf!" zeg ik trots tegen David. "Wauw! Dat is echt een superschot!" zegt David. "Bedankt," zeg ik. Dan loop ik naar Joseph. Omdat hij achter de bal aansporing belandde hij op de grond en nu zit hij voor de goal. "Ik ga het echt opgeven met Ijspegel tegen te houden want dat gaat me toch nooit lukken," zegt hij serieus. "Jawel, het lukt je wel, ooit," lach ik. "Lekker bemoedigend," antwoord hij weer. "Ik moet gaan anders worden mijn ouders boos, doei!" roept David achter me.

Na een tijdje trainen ploffen ik en Joseph naast elkaar neer in het gras naast het voetbalveldje. Er is al bijna niemand meer te bekennen in het park als mijn telefoon afgaat. Ik kijk en zie dat het Jude is. Ik twijfel niet als ik op afwijzen tik. "Moet je niet opnemen?" vraagt hij. "Op dit moment praat ik liever met jou dan met Jude," zeg ik. "Kan ik me voorstellen vanwege de ruzie," zegt Joseph. Ik ga liggen en kijk naar de paar sterren die door het schemeren al zichtbaar worden. "Soms wou ik dat ik Aria was maar dan bedenk ik me, als dat was gebeurd had ik jou nooit ontmoet," zeg ik als ik Joseph aankijk. "Bedankt, ik wist niet dat..." hij lijkt naar de goede woorden te zoeken maar verandert dan zijn zin. "Is het alleen mij?" "Nee, natuurlijk niet... Uuhm... David en Jude en zo..." antwoord ik stotterend als ik mijn wangen voel gloeien. We schieten in de lach.

We zijn nu al even naar de wolken aan het staren en voor de lol aan het roepen wat we erin zien. "In die zie ik een bal!" roep ik wijzend naar een voorbij drijvende wolk. Dan verandert hij van vorm. "Ik zag er ook een bal in, nu een hart," zegt Joseph als hij zijn hoofd draait. Ik draai mijn hoofd hetzelfde en zie wat hij bedoelt. "Ja, inderdaad," zeg ik. Dan voel ik opeens iets tegen mijn hand. Het is Josephs hand. Ik spring geschrokken op en kijk naar mijn pols en doe alsof er een horloge omheen zit. "Al zo laat, ik moet maar eens naar mijn kamer gaan," zeg ik als ik rood word. "Ik weet dat je geen horloge hebt!" roept Joseph me na. "Wie boeit het wat?!?" roep ik lachend terug. We zwaaien naar elkaar en dan ren ik terug naar de regenpijp.

Ik ben weer terug in mijn kamer. De regenpijp terug op was zwaarder dan af. Toch kan ik alleen maar denken aan Joseph. Was het een ongeluk dat onze handen elkaar raakten of... Nee, ik moet me niks inbeelden, natuurlijk vind hij me niet leuk. Ik ben het adoptie-zusje van zijn beste vriend. Pfff... Kan mijn leven nog ingewikkelder? Ik laat me op mijn ploffen en staat dromerig voor me uit. Morgen is de eerste wedstrijd voor Royal in het FF, ik weet niet zeker of ik wel mee ga. Als ik al mee ga alleen voor Joseph.