14.

Spica trekt me mee naar de woonkamer, waar niemand zit. Ik laat me op de bank vallen, en trek Spica, die er nogal bang uitziet, naar beneden.
'Spica, ik zeg het nog een keer: relax!'
'Liever niet tot het licht weer aan is!'
Op dat moment horen we een schreeuw van Regulus. 'Yes! De Wifi doet het weer!'
Maar het licht blijft uit.
Ik besluit dat dit het moment is om mijn beste vriendin over mijn gevoelens voor haar te vertellen.
'Eh, Spica?' stamel ik.
'Ja?'
Can you feel the love tonight!
Regulus heeft op YouTube een liedje opgezocht. Sfeervol, zeg!
'Zet dat ding uit!' roept Spica. 'Ga maar weer verder.'
'Ik moet je even iets zeggen...'
'Wat is er?'
In het donker zoek ik haar hand, en pak hem vast. Haar warme vingers nestelen zich om de mijne.
Opeens stort ik mijn hart tegen haar uit. Ik zeg dat ik haar helemaal geweldig vind, van haar hou, nooit meer zonder haar zou kunnen... en ga zo maar door...
Als ik stop met praten, vliegt ze me om mijn hals.
Ik snap het even niet meer.
'Ik hou ook van jou,' mompelt ze dan.
Dan sla ik mijn armen ook om haar heen.