25.

In het restaurantje waar we zitten klinkt luid gelach, en de hele zaal kijkt onze kant op. Het is net één uur in de middag, en mijn vriend en ik zitten te eten.
'Doe even rustig, Spic. Iedereen zit te kijken,' fluistert Saturno, maar hij moet zelf lachen. Snel pakt hij mijn handen vast en zegt: 'Kunnen we het niet over wat een serieuzer onderwerp hebben? Zoals die twee kampen binnenkort?'
Oh, dat is waar ook. We hebben allebei twee kampen: een schoolkamp van vijf dagen, en een scoutingkamp van drie dagen.
Het schoolkamp is met alleen onze klas, en die van scouting is met alle groepen: de Bevers (de jongste kinderen van vier tot zeven jaar), de Welpen (van zeven tot elf, twaalf jaar), de Scouts (twaalf tot veertien, vijftien jaar. We zijn er nu net uit), de Explo's (onze groep, jeej!) en natuurlijk de leiding.
De Bevers zijn vervelend, de Welpen zijn aardig, ik ken een aantal mensen van de Scouts, vooral Manon is aardig, en de Explo's zijn soms wat raar.
Ach ja, maakt niet uit. Alleen is het wel vervelend dat we in een tent moeten slapen, en ik het enige meisje bij de Explo's ben! Ik moet dan meestal bij de Scouts slapen, omdat ik ongeveer nog hun leeftijd heb. Ik ben veertien, en Manon van de Scouts is dertien. Een aantal anderen zijn ook nog dertien, handig dat ik dan niet in m'n eentje in een tent hoef. Nou ja, een nachtje alleen. Ik ben er namelijk twee nachten en de lagere groepen zijn er een nachtje.
En over dat andere kamp valt niet veel te zeggen.