29.

Eindelijk is dat lange weekend afgelopen, maar ik moet naar school terwijl ik doodmoe ben.
Tijdens Nederlands, wat gegeven wordt door mevrouw Kalliope, val ik zomaar in slaap en nu moet ik vijftig keer schrijven: Ik mag niet slapen in de les.
Geweldig, en ik moet nablijven.
Toen ik eindelijk naar huis mocht, begon het te regenen en was ik kletsnat. En eenmaal thuis zaten mijn zusje en haar vriendje te zoenen, heel klef, was mijn vader de krant aan het lezen, Merope het huis schoon aan het maken en had ik vijftien gemiste oproepen van Robinia. We hadden afgesproken in de stad, maar ik ben dus niet komen opdagen. Ik ben dus echt zwaar de pineut.
Verder heb ik al mijn huiswerk gedaan, en ben toen als een blok in slaap gevallen, natuurlijk wel nadat ik heb gegeten. Dat zou anders echt vreselijk zijn.
En toen werd ik 's nachts wakker, en had ik toch honger. Dus liep ik naar beneden en pakte een boterham. Die heb ik toen lekker opgepeuzeld, maar nog steeds had ik honger. Dus pakte ik een pak hagelslag, een heel brood, of twee, en ben toen al die broden op gaan eten.

'Regulus!' Spica's stem laat me opschrikken. Ik zit nog steeds aan tafel, en mijn zus staat boos met een lege zak brood in haar handen.
'Je hebt alles opgemaakt!'
'Oké.'
'Er wonen meer mensen in dit huis! Jij bent niet de enige die moet eten!'
Ik kan haar nu op die vroege ochtend niet meer aan en ik val weer in slaap, met als gevolg dat ik twee uur te laat op school kom.