01 Kevin

Dat was het dan, nog een nacht slapen en de zomer was voorbij. Terugkijkend op de zomer was het een van de raarste zomers die ik ooit heb meegemaakt. Bruce een van mijn beste vrienden is vermist geraakt deze zomer samen met nog 3 andere. Alleen Mike is teruggekomen maar hij heeft nog geen woord gesproken sinds hij is gevonden. Ze vonden hem diep in het bos in een moeras-achtig gebied helemaal onder de modder te rillen. Ons is vroeger altijd verteld dat het gebied waarop de stad is gebouwd een moeras was. Dit moeras zou bewoond moeten zijn door een ogre genaamd Shrek. Hij zou wel bijna 3 meter hoog zijn, een brok spier zoals iemand nog nooit had gezien en groen, Ook had hij oren die geluid maakte waar wij doof van zouden kunnen worden. Hij zou gedood zijn voordat de stad werd opgericht maar dat is nooit bevestigd. Veel bewoners maken zich zorgen sinds de vermissingen en vooral nu Mike gevonden was in een moeras dat Shrek terug zou zijn. Zelf geloof ik niet in het verhaal over Shrek. Het is gewoon een verhaal wat ons vroeger verteld is zodat we niet te diep het bos in zouden gaan. Na mijn mening moest er heel iets anders aan de hand zijn rondom de vermissingen, maar dat was niet aan mij om op te lossen.

Ik keek op mijn wekker en zag dat het alweer 5 over 12 was. Ik moest gauw gaan slapen als ik morgen op tijd op zou willen staan, want ik moest alweer om half 8 op en kon het met niet veroorloven de eerste dag meteen te laat te komen. Ik pakte mijn telefoon om mijn wekker te gaan zetten maar opeens hoorde ik buiten een knal. Ik rende na mijn raam om te kijken wat ik hoorde maar zag alleen een schaduw in de verte verdwijnen. Het leek bijna op een klein paard. Het zal vast niks zijn. Ik maakte mijn gordijnen weer dicht en maakte me weer klaar om te gaan slapen. Ik legde kleren klaar voor in de morgen en gooide mijn kleren van vandaag bij de was. Ik had het gevoel dat ik iets was vergeten maar kon me niet herinneren wat.

De volgende morgen

Ik deed mijn ogen open en hoorde mijn telefoon trillen.
Davina 7.40: Goed geslapen?
Davina 7.45 Ik ben rond 5 over 8 bij je huis om na school te lopen.
Davina 7.55: Vertel me asjeblieft dat je je niet nu al hebt verslapen…
Davina 8.00: ???

Pas toen had ik door dat ik vergeten was mijn wekker opnieuw te zetten en dat het al 8 uur was. Ik moest haast maken. Ik sprong overeind zo snel dat ik er duizelig van werd. Ik stuurde gauw terug. “Geef me 5-10 minuten” Terwijl ik gauw in mijn broek sprong en mijn shirt aandeed ging pakte ik mijn sokken om aan te doen al hinkelend na de badkamer. Ik pakte gauw mijn tandenborstel poetste mijn tanden en deed mijn haar. Ik gleed van de leuning van de trap zo snel mogelijk na beneden pakte een snee toast en rende na de voordeur. “Ook goede morgen…” riep mam mij nog na, maar ik had te veel haast om te reageren. Ik deed mijn jas na en liep door de voordeur na buiten. Davina stond al te wachten. “Kevin je schoenen…” was het eerste wat ze zei. Ik was naar buiten gelopen zonder schoenen. “Uh een moment”. Ik liep gauw na binnen om een paar schoenen aan te doen en ging weer na buiten. “Dus verslapen?” vroeg Davina. “Nee hoor dit was gepland” zei ik ongemakkelijk. “Jaja… heb je gehoord wat er afgelopen vannacht gebeurd is bij Dylan?” vroeg davina. “Huh nee? Wat is daar gebeurd dan?”. “Nou mijn vader betrapte iemand op het inbreken bij hun thuis maar de dader kwam weg. Hij zag dat er een raam was ingegooid en zag iemand vluchten achteraf. Meneer Wolff ontkent dat er iemand bij hem binnen is geweest. Hij zegt dat hij zelf het raam heeft moeten ingooien omdat hij zijn sleutel kwijt was en Dylan niet wildde wakker bellen en dat er niets is gestolen. Maar mijn vader staat erop dat er een inbreker was.” Ik keek Davina vragend aan. “Daar klopt iets niet” zei ik. “Nee inderdaad we zullen Dylan eens vragen als we hem zien op school.”