Proloog

Met een doffe plof landden twee zwarte, leren laarzen in het zachte zand. Het strand was volledig verlaten, op een paar kleurrijke vogels na. Met zijn geweer in de aanslag, zocht Mike heel de omgeving af. Een meter of honderd verder, ging het strand over in een dicht bos, met bomen die een pak groter en breder waren dan hij ooit had gezien. Terwijl hij de wind zacht in zijn gezicht voelde strelen, liep hij verder en verder het strand op.

Achter zich hoorde hij een zacht gezoem, gevolgd door nog een doffe plof. En nog een. En nog een. Met elke nieuwe klap, verscheen er weer een soldaat op het verder verlaten strand. Allemaal hadden ze hun geweer in de aanslag en bekeken ze de omgeving met een mengeling van wantrouwen en verwondering. Ze waren op voorhand duidelijk gebriefd geweest over wat ze hier zouden vinden, maar deze schoonheid en rust had niemand verwacht.

"Uitspreiden." Een kort bevel klonk in zijn oortje en Mike zette zich in beweging. Intussen waren er al een dertigtal soldaten op het strand verschenen en als een man zetten ze zich langzaam in beweging, terwijl er onophoudelijk nieuwe mensen op het strand bleven verschijnen. Ze vormden een steeds groter wordende cirkel, stapje per stapje. De soldaten bewogen als een man, zich zachtjes verspreidend over het volledige strand. Ze hadden dit manoeuvre ontelbaar vaak geoefend en beheersten het vlekkeloos.

"Down." Zachtjes liet Mike zich op een van zijn knieën zakken. Vanuit zijn ooghoeken zag hij zijn vrienden links en rechts van hem hetzelfde doen. Heel rustig aan, zonder hun blik van de omgeving af te wenden. "Mannen, kijk even naar hier," verbaasd fronste Mike zijn wenkbrauwen en deed wat er hem gevraagd werd. Dit hadden ze zo niet geoefend. Hij keek achter zich en zag zijn luitenant staan, terwijl hij triomfantelijk een rode vlag in de grond stak. Bijna onmiddellijk begon ze wind te vangen en werd de witte klaproos zichtbaar.

"Vergeet dit nooit mannen," Zijn oortje kraakte wat, maar Mike kon de trots in de stem van zijn luitenant maar al te goed horen. "Wij zijn de eersten ooit die voet gezet hebben in deze wereld. Welkom in Avalon."