Chapter 6

Ik loop naar de Grote Zaal toe. Daar heb ik met Felix afgesproken. Ik zie hem al zitten, bij een groepje jongens. Ik loop naar hem toe. 'Felix?' begin ik. Hij draait zich om. 'Hey, Espen. Kom, dan lopen we even naar de gang.' Hij staat op. Gedwee loop ik achter hem aan. We lopen de hoek om. 'Dus, wat moest je me wat vragen?' vraagt hij. 'Lucius vroeg me gisteren naar het bal,' zeg ik. Felix zucht. 'Nou, dat verbaast me niks.' Ik snap het niet. 'Waarom niet?' vraag ik. 'Ik ben zijn klassenoudste. Ik zie hem iedere dag. Hij vindt je leuk.' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, dat betwijfel ik. Sinds dat ik hem in ons eerste jaar heb afgewezen, is hij niks anders geweest dan bot en arrogant. Altijd maar opscheppen dat zijn vader rijk is. Vader is ook rijk, maar daar hoor je ons toch ook niet over.' 'Meneer Malfidus zit ook in de ouderenraad. Vergeet dat niet.' 'Wat maakt dat uit?' vraag ik hem. Hij trekt me wat dichterbij. 'Dat betekent dat hij invloed kan uitoefenen op wat hier gebeurd. Onderschat dat niet.' Ik zucht. 'Oké dan. Dan zit er misschien iets van waarheid in. Maar dan nog. Hij is allesbehalve vriendelijk tegen me.' Felix slaat zijn armen over elkaar. 'Heb je het idee dat hij het op je heeft voorzien?' Ik knik. 'Nogal. Hij is tegen iedereen bot, maar tegen mij het meeste. Hij heeft altijd wel wat te zeggen.' Felix trekt een wenkbrauw op en glimlacht. 'Denk je niet dat hij je aandacht probeert te trekken?' Ik haal mijn schouders op. 'En dit is de meest logische manier?! Ugh!' Ik sla mijn armen over elkaar. 'Waarom zijn jongens zo vervelend? Waarom kunnen jullie niet gewoon normaal doen!?' 'Geen idee,' zegt Felix. Hij kijkt naar iets achter me. 'Maar ik hoop dat je een antwoord hebt, want daar komt Lucius. En zo te zien is hij alleen. Dat wil wat zeggen.' Ik draai me om. Oh nee! 'Snel, verstop me!' Felix zucht. 'Waar?' 'Ugh, laat maar!' Ik haal even diep adem. Hier gaan we dan. 'Hey Espen,' zegt Lucius. 'Hoi,' antwoord ik. 'Ik ga terug naar de zaal, ik verga van de honger,' zegt Felix met een grijns op zijn gezicht. Boos kijk ik hem na. 'En?' vraagt Lucius. Ik draai me meteen weer om. 'En wat?' vraag ik hem. 'Heb je al nagedacht over mijn aanbod.' Ik slik even. Snel Espen, maak een besluit. 'Je...Aanbod? Ja, ja. Natuurlijk.' Hij kijkt me afwachtend aan. 'En wat is je antwoord?' vraagt hij. 'Ik...wil met je naar het bal.' Wat? Wat doe ik nou weer. Hij glimlacht. 'Echt?' vraagt hij. 'Dat zei ik toch?' antwoord ik. Toch? Oh nee. Hij knikt. 'Oké dan. Super. Het duurt nog even eer het bal is. Volgende week is pas de eerste opdracht. Hoe dan ook, we spreken te zijner tijd wel een tijd af. Oké?' Ik knik. 'Ja, natuurlijk.' Hij knikt. 'Oké, dan zie ik je nog wel. Vader en moeder zullen blij zijn.' Hij draait zich om en loopt weg. Vader en moeder? Waar heeft hij het over? Wat hebben zijn ouders hiermee te maken? Willen ze dat we gaan trouwen. 'Hey Espen!' Ik schrik uit mijn gedachten en draai me om. 'Oh, hoi Meghan.' Meghan komt naar me toelopen. 'Ik zag Lucius net lopen. Met een grijns op zijn gezicht. Heb je ja gezegd?' Ik knik. 'Ja, per ongeluk.' 'Per ongeluk? Wilde je nee gaan zeggen?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik denk het. Geen idee eigenlijk. Had ik dat moeten doen?' Ze haalt haar schouders op. 'Dat zou ik gedaan hebben. Die gast is een kwal.' Ik sla mijn armen over elkaar. 'Hij zei wel iets raars. Hij zei dat zijn ouders er blij mee zouden zijn. Enig idee wat dat betekent?' Verbaasd kijkt ze me aan. 'Wat hebben zijn ouders ermee te maken?' vraagt ze. 'Dat weet ik dus niet. Ik weet niks van uithuwelijken.' Geschokt kijkt ze me aan. 'Uithuwelijken? Serieus!?' Ik haal mijn schouders op. 'Het komt vaak voor bij de oude families. Dat doen ze omdat ze het bloed "zuiver" willen houden. Ugh, ik geloof er niet zo in.' Meghan zucht. 'Niet om lullig te zijn, maar ben blij dat ik dat als halfbloed niet heb.' Ik schud snel mijn hoofd. 'Niet alle volbloed tovenaars doen dat. Alleen de rijke, oude families. Het is allemaal een beetje ouderwets en schone schijn. Mijn ouders hebben er helemaal niets over gezegd. Ze hebben niet eens iets voor Felix, en die is stamhouder.' Meghan knikt. 'Maar jouw ouders zijn ook niet zoals die van Lucius. Jouw ouders zijn...' Ze kijkt even om zich heen. 'Jouw ouders zijn vrij normaal.' Ik grinnik. 'Normaal? Nou ja, ik denk dat ze vergeleken met de familie Malfidus wel wat normaler zijn. Maar ik hoef niet met een Dreuzel thuis te komen. Dat wil vader niet hebben. Dus in die zin heb jij het makkelijker.' Meghan knikt. 'Ja, dat klopt.'