Hfst. 3 Zaina

Ik keek naar het team dat ondertussen al kennis gemaakt had met Nia en Lia. Ik vraag me af wie dat zijn en wat ze hier komen doen. En volgens mij, volgens mij lijken ze hier niet nieuw. Na de ontmoeting gaan ze trainen en zie ik dat Lia aan de kant staat en dat Nia volop aan het genieten is van het voetbal.

Na de training ging ik naar de brug en daar stond Axel. Hij keek een beetje somber voor zich uit. "Axel!!", riep ik en ik rende naar hem toe. "Zaina?", zei hij en hij keek naar de plek van waar hij het geluid had gehoord.

Hij sloot zich in mijn armen en ik huilde van blijdschap. Ik hoop dat Sue dit absoluut niet had gezien. "Hoe gaat het? Ik heb je allang niet meer gezien. Waar was je naartoe gegaan?", zei hij en hij knuffelde me nog harder. "Dat is een lang verhaal. Dat vertel ik je later wel", zei ik. "Kom naar mijn huis, dan kunnen we nog gezellig verder praten zonder dat Sue ons ziet", zei hij en we vertrokken naar zijn huis.



Onderweg zag ik Nathan net de hoek omgaan met één van die meiden van daarstraks. "Wacht eens even", zei ik tegen Axel en ging Nathan achterna. Ja, het was inderdaad 1 van die meisjes. "Ok, we kunnen gaan", zei ik tegen Axel. "Wie zijn die meisjes eigenlijk?", zei ik tegen Axel. "Dat leg ik je straks wel uit, ok?", zei hij.

"Hallo mevrouw!", zei ik tegen Taydi. Ik ken haar inmiddels al beter dan de vorige keer. Nu beschouwde ik haar als een sort van 'moeder'. "Hallo schatje, hoe gaat het?" "Het gaat goed met mij, mevrouw, hoe gaat het met u?" "Met mij gaat het ook goed, liefje", zei ze en ze liep naar de keuken. "Kom naar mijn kamer", zei Axel en hij wees naar de deur.

"Ok, dus wie zijn die meiden?", vroeg ik aan Axel. "Dat zijn Lia en Nia. Ze zijn allebei zussen en ze komen uit Nederland. Nia is net zo hyperactief als Mark, en Lia is een heel kalm en rustig meisje. En ja... Nia heeft een relatie met Nathan"

"Nu heb ik al iets om Nathan mee te plagen als hij niet naar me luistert omdat hij denkt dat hij groter is dan mij. Hij is maar één jaar groter dan mij, maar hij denkt dat hij twintig jaar groter is dan mij", zei ik en ik zuchtte eens diep.

"Tja.. Ik weet niet hoe irritant dat is, want ik heb geen grote zus of broer", zei hij. "Ik denk dat het toch wel leuk is om de kleinste te zijn als je een grotere broer of zus heeft die jou altijd steunt en niet gemeen tegen je is", zei ik en ik keek hem glimlachend aan.

"Hoe gaat het trouwens met je zusje?", vroeg ik. "Het gaat goed met haar. De dokter zegt dat ze over een paar maanden weer de oude zal zijn" "Dat is goed nieuws! Dan kan ze eindelijk weer eens naar 1 van je wedstrijden komen kijken", zei ik en ik keek uit het raam.

"Is er iets?", vroeg Axel me. "Ja, ik wil Nathan eens laten zien dat ik ook nog leef" "Dus je wilt hem een verrassing geven, toch? Ga dan maar naar huis en laat hem dan keihard schrikken", zei Axel. "Nog één vraag" "Wat?", zei hij.

"Hou je van mij?" "Wat denk je zelf?" "Zeg eerlijk" "Ik hou van je", zei hij en hij knuffelde me. Ik voelde zijn hartslag kloppen en ik kreeg een warm gevoel. "Ok, ik moet nu gaan", zei ik en ik liep uit zijn kamer. Onderweg kwam ik Taydi tegen en ze zei tegen mij:" Kun je Axel even zeggen dat het eten klaar is?" "Natuurlijk mevrouw, ik zeg het hem zo" Ik rende naar Axels kamer en ik zag dat hij naar de foto van zijn moeder keek. "Axel, het eten is klaar!", riep ik en ik ging weer weg. "Ok, ik kom zo, Taydi", zei hij. Ik liep de deur uit en voor de honderdste keer zag ik Sue buiten staan.

Deze keer was ze alleen en was ze Nathan en Nia aan het stalken. Ik kon het niet meer aan, het was mijn broer! "Sue!!", riep ik en ging naar haar toe. "O, hallo! Ik had je niet gezien. Wat doe jij hier?" "Ik denk dat ik dat beter aan jou kan vragen!", zei ik en ik keek haar echt heel boos aan. "Ik denk dat ik weer eens moet gaan, daag!", zei Sue.

Ik zag Nathan naar huis stappen. Ik zette mijn plan even opzij en riep: "Nathan, wacht!"
Nathan keek vanwaar het geluid kwam en hij zag mij. Hij mompelde: "Zaina? Wat doe jij hier?"

We gingen samen naar huis en onderweg vertelde ik hem wat ik allemaal had meegemaakt in het vliegtuig, op de luchthaven, in Tokio. Maar niet over Axel. Mijn broer moest niet alles weten.

"Nathan, heb je een relatie met Nia?", zei ik fluisterend. "Waarom? Je kent haar bijna niet eens!", zei hij. "Ik heb jullie gezien en ik heb jullie gered, want Sue was jullie aan het stalken toen jullie afscheid hadden genomen van elkaar" Ik zag hem blozen en hij werd rood.

"Komaan, dan begin ik nog niet over jou en Axel" "Dat is geen excuus, ok? Laat maar. Je maakt het avondeten vandaag. Ik ben moe van die lange reis", zei ik lachend. "Jaja, we zullen zien. Als ik er zin in heb, dan pas. Maar op een voorwaarde" "Wat is de voorwaarde?" "Dat is een film mag kijken met het eten, ja?", zei hij uitdagend. "Doe wat je wilt, maar ik heb nu momenteel eten nodig om te kunnen nadenken!", zei ik. "Waarom zou je moeten kunnen nadenken?", zei hij. Hij wist dat hij mij aan het irriteren was, maar hij ging echt niet stoppen. Misschien heb ik Axel een foute beschrijving gegeven over grotere broers en zussen...