Hfst. 18 Zaina

“Lia, wat doe jij hier?”, vroeg ik aan haar. “Ik kwam gewoon kijken hoe het met je gaat”, zei ze bezorgd. “Moet jij niet gaan trainen?”, zei ik. “Ja, maar ik was beter hier, vind ik”, zei ze. “Dat is heel lief van je” “Wat is er eigenlijk gebeurt?” “Ik weet het niet”, loog ik. “Weet je het zeker?” “Ja”, zei ik.

Opeens kwam Axel binnen en hij schrok even van Lia. “Wat doe jij hier, Lia? Moet jij niet op de training zijn?”, vroeg hij. “Wat doe jij hier? Jij moest ook op de training zijn", zei ze lachend. "Ik kwam hier gewoon even vragen hoe het gaat. Ik ga weer eens”, zei ze en ze stond op om te gaan. “Ok, tot snel!”, zei ik en ik keek snel naar Axel. "Wat is er?"


“Zaina, wat is er gebeurd?”, vroeg hij bezorgd. “Axel, precies weet ik het niet, maar ik denk dat ik vergiftigd ben” “Al een verdachte?” “Een taxichauffeur”, fluisterde ik. “Ik weet het niet zeker, maar ik denk van 60%. Maar voor wie zou hij werken?” “Wat dacht je van degene die achter jouw ouders zaten?”, zei Axel. “Dat is mogelijk”, zei ik. “Maar als ik ze ooit opnieuw zie, vermoord ik ze, letterlijk en figuurlijk”, zei ik en ik kreeg tranen in mijn ogen.

“Sorry, ik heb je aan het huilen gemaakt”, zei hij en hij droogde mijn tranen met zijn vingers. “Maakt niet uit, jij kan er niks aan doen dat mijn ouders zijn vermoord”, zei ik. “Heb je al ooit eens gehoord van de Alius Academy?”, vroeg hij aan mij. “Ja, waarom?” “Nee, zomaar. Ik wou gewoon dat je het wist”, zei hij geheimzinnig.

"Is er iets, Axel?", zei ik. "Die lafaards van Alius Academy hebben mij gevraagd om bij hun te komen, en als ik weiger... Dan nemen ze jou mee!", zei hij fluisterend. "Wat? Wanneer hebben ze dat aan je aangeboden?", zei ik.

"Drie mannen. Ze waren van de Alius Academy, beweerden ze. Ze hadden lange en groene pakken aan en ze waren heel raar", zei hij. "Pas goed op jezelf!", zei hij. "Zal ik doen, maar pas jij ook goed op! En ga absoluut niet naar die aliens, anders overleef ik het niet!", zei ik en ik keek naar zijn gezicht.

"Alsof ik zonder jou kan overleven", zei Axel en hij glimlachte. "Ok, ik moet nu naar de training, want als Sue hier achter komt...", zei Axel. "Dan zullen we niet lang meer leven door haar", zei ik. "Ok, tot snel!", zei hij en hij kuste me snel. "Daag!", zei ik. "Zeg tegen Nathan dat hij zeker na de training moet langskomen!" "Zal ik doen, Zaina", zei hij en hij sloot de deur achter zich.

Ik keek naar het witte en saaie plafond van de ziekenhuiskamer. Wat moest ik nu doen? Wie waren die lui van Alius Academy? Hadden ze iets te maken met onze ouders? Wat is er met Jordan gebeurt? En vooral: Wie heeft me dat vergif gegeven?

Ik wist dat ik dat ik daar snel achter zou komen, en dat zal ik ook!