Hfst. 39 Zaina

"Bobby, passen!", riep Jude en hij rende naar voren. "Ja, ok, hier komt de bal al aan!", riep Bobby en hij paste de bal naar Jude, die direct werd onderschept door een van onze verdedigers. "Nee hé!", riep Mark en hij pakte de bal weer af. "Aanvallen!!", riep hij en hij keek vastberaden. Ik hoop dat hij ook zo zou reageren.

Ik deed niks en hij kwam me zo voorbij. Hij keek me daarbij raar aan, maar zei niks. "Ga ervoor", fluisterde ik. "Ok", zei hij en ik deed alsof dat ik moeite deed zodat hij me voorbij kon steken. Ik hoopte dat niemand het had gezien, maar Jude had het wel gezien. "Wat doe je?", siste hij. "Ga voor de overwinning en ga aanvallen" "Speel gewoon normaal" "Ik kan het niet!", zei ik en ik probeerde hem niet in zijn brilglazen te kijken. Want anders...

"Wat is er Zaina, waarom ben je zo zwak?", riep Xavier. "Ze hadden gewoon geluk. Kom verdedigen!" "Dat hoeft niet eens, ze kunnen niet eens tegen onze keeper. In mijn gedachten dacht ik: Dat had je wel gedacht!

"Erik!" "Ok, jude!" "Dubbeldreun! Hun schot was veel harder geworden en ze waren vastberaden! Ik hoopte dat ze zouden scoren, anders zouden ze die 3-0 achterstand nooit inhalen. Ik werd wanhopig, maar ik deed niks. Kon ik maar met Raimon meedoen! En wat ik me nu begon af te vragen was, waar zijn Nathan en Tod eigenlijk gebleven en wie is die blauwharige vent? En wat is er met de keeper gebeurd?

Ok, dat maakte niet veel uit. Ondertussen hadden Erik en Jude al drie keer gescoord. De eerste keer lukte het hun niet, en daarna combineerden ze hun schot met dat van Axel, met de vlammentornado! Het was een fantastisch schot, wat ze verder nog konden gebruiken in de strijd tegen Alius Academy. Als ze nog een keer scoorden, kon ik dit aliensschip uit, en terug naar al mijn lieve vrienden van Raimon. Er stond heel wat op het spel. De aarde, het respect van alle spelers, en vooral Raimon.

Ondertussen zag ik vader boos te overleggen met die stomme vampierachtige man, die thee inschonk voor vader. Opeens verscheen hij op zijn geprojecteerd scherm voor Xavier en Belletrix. Hij zei vier woorden: “De begrenzer gaat uit” “Maar vader!”, zei Xavier en hij keek bezorgd en angstig tegelijkertijd. “Zie ik nu angst in je ogen? Ik ben zeer teleurgesteld. Belletrix, jij mag het team overnemen” “Met plezier, meneer”, zei ze en ze keek naar Raimon. “We gaan jullie verpletteren!”

Wat was een begrenzer in hemelsnaam? “Zaina, druk op het knopje op je tenue”, zei Nia. “Wat is dat eigenlijk?” “Dat kom je snel te weten”, zei ze geheimzinnig. Ik drukte echt niet op iets van waar ik het niet wist wat het was.

Belletrix stond voor Mark en ze liet hem gewoon voorbijsteken. Is ze gek geworden of zo? Opeens flitste ze weg en kwam ze voor Mark te staan. Waar was ze gebleven? Ze was zo snel aan het bewegen dat zelfs Mark haar niet zag, wat leidde tot balverlies voor Raimon en een nieuwe tegenaanval van Genesis.

“Hier komt het sterkste, onverslaanbare schot van Genesis!!”, riep ze. Ze ging samen met Xavier en nog een aanvaller in een formatie staan, dat ik maar al te goed kende. Ze waren er heel de tijd mee bezig tijdens de trainingen. “Ruimtepinguïn!”, riepen ze alle drie. Belletrix stond centraal in het schot, en dit schot leek veel op die van Royale. Maar deze was nog sterker. En ik wist nu al dat Darren deze nooit zou kunnen tegenhouden. Als Mark er stond misschien wel, maar nu had hij even een plek in de verdediging.

Ik vraag me af of hij dat wel zelf heeft gekozen en waarom hij daar eigenlijk staat. Ondertussen probeerde Darren het schot van Alius Academy tegen te houden, maar het leek hopeloos. En inderdaad: Het werd 4-3. Maar na dat ze hadden gescoord, kreunden Xavier en Belletrix allebei en ze hielden zichzelf vast. “Wat is dit?”, riep Mark naar vader.

“Dat zal ik je even uitleggen, mijn beste Mark. Ik heb hen getraind, maar zonder de Alius rots. Ze zijn normale mensen, maar ze hebben de krachten van 100 mensen bij elkaar. Ze hebben tegen elk ander Alius team gespeeld, dat wel krachten had van de Alius rots. Dit was mijn groot en gelukt Genesis project! En ja, de begrenzer hield hun botten en spieren veilige van afbraak. Nu zal je onze ware en onmeetbare krachten zien!”
“Was de begrenzer het enigste wat ze menselijk hield?”, riep Jude. “Daar heb je gelijk in”

Axel keek angstig naar mij. Ik keek naar vader, en zo boos was ik nog nooit geweest. Hoe kon hij zijn eigen team zo gebruiken? Hij is echt de grootste lafaard die ik ooit heb gezien. Maar in tegendeel kon Xavier en Belletrix dat niet schelen. Waarom noemden ze hem eigenlijk ook al weer vader? Ik heb dus eigenlijk geen idee.
“O, ik kan dit echt niet!”, zei de keeper van Raimon heel de tijd. “Maak je geen zorgen, de volgende stop je de bal wel!”, riep Hurley. “Dankje!”, zei Darren en hij stond weer overeind. Hurley is altijd positief. Hij is een van de positiefste van ons team.

Raimon zette de tegenaanval in. Jude paste de bal naar een blauwharig ventje, maar hun pass werd onderschept door onze verdediger. “Zaina, schiet!” Ik kon niet tegenspreken, maar ja. “Nee, schiet zelf maar” “Nee, nu is het jouw beurt!”, riep Belletrix.
Ik ging op het doel af, en besloot te schieten. Axel keek op zo een blik van: Wat doe je? Maar zo gek was ik ook weer niet. Ik besloot het anders te doen. “Spiraaltornado!”, riep ik en het schot ging 2 meter boven het doel. Ik had mijn begrenzer ook niet uitgeschakeld. Dus ik had geen pijn. “Wat was dat voor een schot?”, zei Nia tegen me. “Dat gaat jou niks aan”, zei ik en ik knipoogde naar haar. Ze begreep wat ik bedoelde en ze gaf me een schouderklopje. “Volgende keer gaat die er wel in!”, riep ze.

Xavier en Belletrix stormden weer op het doel af en ze waren in op wraak. Maar deze keer had Hurley Darren moed ingeblazen en was hij er helemaal klaar voor. “Keizerpinguïn!!” “Oneindige handen L3!”, riep hij en er kwamen 6 handen tevoorschijn die het schot met gemak tegenhielden. “Wat is dat?”, riep Xavier. “Hoe heeft hij ons sterkste schot ooit kunnen tegenhouden?” “Door onze liefde voor elkaar. Jullie denken alleen maar aan jezelf!”, riep Mark en hij keek direct naar Xavier.

“Dat is onmogelijk!”, riep Belletrix.

Ondertussen kwam Shawn van de bank omdat Axel hem had gewenkt. “Ik wil er in, coach!”, zei Shawn en hij keek vastberaden naar het veld. De coach keek een keer naar Shawn en zei daarna: "We gaan wisselen! Sue Heartland wisselt met Shawn Frost!”

Zou Shawn deze wedstrijd kunnen keren in het voordeel van Raimon? Ik hoop het wel, hoewel zijn eeuwige sneeuwstorm al niet werkte tegen Epsilon, dus...

Axel en Shawn wisselden een blik en Shawn ging op zijn positie staan. Axel trapte de bal naar Shawn die daar stond te dagdromen en hem niet aanpakte. De bal ging buiten. Axel pakte de bal en schopte die in Shawns maag. "Shawn!!", riepen de managers vanaf de bank. Axel zei:

"Shawn, als je je vanaf nu niet voor 100 % zal geven, zal ik je dat nooit vergeven! Niemand kan perfect zijn, dus jij ook niet. Hoor onze stemmen"

"Jullie stemmen?", vroeg Shawn. Hij stond op. Axel gooide in en daarna begon Raimon weer aan de aanval. "Dat is het!", zei Shawn en hij deed zijn sjaal uit, met een vreemd uitzicht. Hij rende naar voren met Axel en hij had een nieuwe supertechniek bedacht! "Legendarische wolf!", riep hij. "Muur van tijd!", zei onze keeper. "Wat is dit voor een schot?", zei onze keeper en het werd een goal. "Bedankt Axel!", riep Shawn. Axel grijnsde wat en draaide zich met zijn rug naar Shawn.

Mark kwam naar voren en samen met z'n drieën scoorden ze nog een fantastisch schot. Mark, Axel en Shawn deden de aarde. Het was een prachtig doelpunt! Zelfs Xavier en Belletrix konden het niet tegenhouden! Raimon was gewonnen!!

“Jij idioot! Jij stond aan hun kant!”, riep Belletrix naar me. Ze pakte mijn nek vast en wou me wurgen, tot dat Axel haar van me af duwde.

Hij zei niks maar hij keek heel agressief naar haar. “Waar bemoei je je mee, idioot?”, zei Belletrix. “We moesten winnen voor vader!”