Hfst.49 Nia

Iedereen is in een trieste bui.

De sfeer is trouwens net zo erg.

Ik kijk naar de Dark Emperors.
Nou...
naar de aanvoerder van het team.

Wat is er met hem aan de hand?
Wie heeft het in z'n hoofd gezet om die stomme rots te gaan halen!?
Wat is het toch een idioot!

Blijkbaar voelt Nathan mijn blik en vol agressie kijkt hij me aan.
Ik voel de angst naar boven kruipen en mijn hele lichaam trilt.
Hij grijnst vals naar me.

Ik denk even na en denk dan terug aan de zin die Lia mij SUPER vaak heeft herhaald.
'Als iemand iets gemeens zegt, dan blijf je aardig.
'Maar als iemand je slaat, sla je terug maar dan 10x harder.

Dus zet ik een glimlach op en glimlach ik naar de jongen die in een paar seconden mijn leven heeft verpest.
Hij kijkt verbaast en even herken ik 'de oude' Nathan weer, maar die stomme ketting begint te gloeien en daar kijkt hij weer vals.

Voordat de tweede helft begint spring ik op en smeek ik de coach om mee te doen.

'Maar ik kan het echt!
Zeg ik voor de 10de keer.

'Goed dan.
Zegt hij -waarschijnlijk omdat hij mijn gezeur zat is.

Ik dwing mijn lichaam te stoppen met trillen, haal diep adem en loop op het veld waar de rest al staat.

Ik voel de blikken van iedereen, maar ik negeer ze.

Ik grijns naar Nathan en kijk hem zo kil aan dat zelfs hij verbaast is.

'Pas maar op Swift.
Sis ik naar hem.
'Want dit spelletje kan ik ook spelen.