Hfst.53 Lia

Hurley en ik zijn aan het trainen.
Ik wil het niet, maar het moet.

Ik haal diep adem.
'Hurley?'

Hurley stopt met rennen.
' Wat is er Lia?'
Vraagt hij bezorgt.

Ik haal weer diep adem.
' Ikke....ehm....zeg maar...'

'Zeg het maar.
Moedigt Hurley mij aan.

' Ik stop met voetbal!
Nu is het eruit.

Geschrokken kijkt Hurley mij aan.
'Waarom?'

Ik zucht en kijk naar beneden.
' Het is zeg maar.'
'Ik speel al mijn hele leven lang voetbal, ik vind het leuk en geweldig, maar...'

'Maar wat?'
Hurley is nog steeds geschrokken.

' Ik heb gezien hoe voetbal kan vernietigen.'
'Al die onschuldige mensen. Hun leven is misschien wel vernietigt door dat stomme Alius-project.'
'Ja, ik hou van voetbal en ik wil er niet mee stoppen, maar mama zei altijd tegen mij:
Ja, Lia ik snap dat je het leuk vindt.
Maar soms moet je de dingen waar je van houd achterlaten.

Ik kijk naar beneden.
Ik weet zeker dat hij teleurgesteld in mij is.

Ik durf niet te kijken tot ik een omhelzing wordt getrokken.
'Hurley?'
De tranen stromen over mijn wangen.

' Het geeft niets Liananne.'
'Ik vind het niet leuk dat je stopt, maar als je vriendje zal ik jou keuze respecteren.'

'Maar Hurley, hoe moet ik dat doen met Nia en de rest van het team?'
'En jij?'
'Ben je niet teleurgesteld?'

Hurley lacht zachtjes.
' Tuurlijk niet Lia.'
'Ik hou van Je.'

Ik glimlach.

Hurley laat mij los.
'Lia, ga jij maar naar huis en vertel het nieuws heel voorzichtig aan je zusje.

Ik knik.
'Doei Hurley!'
'Ik hou van Je!'

'Ik ook van jou Lia!'

~

Als ik thuis ben zie ik dat er geen enkele lamp aan is.
Dit is geen goed nieuws.

Ik ren zo snel als ik kan naar boven.
' Nia! Nia!

Ik wil de deur van de kamer open, maar hij is op slot.
'Niaaaaaaaa! Doe open!'

Als er geen reactie komt word ik echt bang.
Hoe kom ik nu binnen?

Ik denk even na en vis dan mijn telefoon uit mijn broekzak.
Ik bel Nia en de telefoon beneden gaat af.
Lekker dan!

Ik ren naar beneden en pak Nia's telefoon.
Naast haar ligt de reserve-sleutel van onze kamer.
Ik pak de sleutel en ren naar boven.

Ik steek hem in het sleutelgat en doe dan rustig de deur open.
' Nia?'
Vraag ik voorzichtig.

Ze ligt op bed met een deken over zich heen getrokken.
' Nia, gaat het wel?'
Geen reactie.
' Nia?'
Ik schud aan haar.

'Ga weg.'
Hoor ik dan zwak.

Ik ruk de dekens van Nia af.
'Nia, wat is er?'

'Niks.
Mompelt ze.

Ik haal een wenkbrauw op.

Nia zucht en begint met vertellen.
Over haar tijd op Alius.
En ik luister en onderbreek haar geen een keer.

Als Nia klaar is met vertellen geef ik haar een knuffel.
'Sorry dat ik er niet voor je was.'

Nia giechelt.
'Geeft niks.'

'Waarom giechel je zo?'
Vraag ik aan Nia.

Ze haalt haar schouders op.
'Gewoon, gelukkig zijn voor niks.'