Hfst.55 Nia

Ik open traag mijn ogen.
Ik rol even en....

'Auw!' Kreun ik.
Even lijkt het alsof ik iets hoor, maar ik haal mijn schouders op.
En loop slaperig naar de deur.

Net als ik de deur open doe....
Hoor ik gesmoord gesnik.

Ik zucht en blijf staan.
'Oh my God.
Lia, je gaat toch niet zo mijn ochtend beginnen?'

Lia gaat door met huilen.
Ik zucht.
Als zus ben ik verplicht haar te troosten.

Dus loop ik naar haar toe.
'Wat is er?' Vraag ik liefjes.

Lia kijkt met betraande ogen op.
'We kregen net....Een....Een telefoontje.'
Snikt ze.

Ik wil net iets zeggen, maar ze gaat door met praten:
'Over het...het FFI. En.....E-....Alleen ik.....Alleen ik ga. Jij niet.'

Het voelt alsof ik een klap in mijn gezicht krijg.
Wat ratelt dat wijf!?

Lia gaat door met huilen en ik staar voor mij uit.
'Nia....' Huilt ze.

Ik kijk op.
'Het is allemaal...'
Begint ze.

'EEN PRANK!'
Gilt ze lachend.

'W-wat!?'
Stamel ik verbijsterd.

Lia veegt de tranen uit haar ogen en lacht.
'Je trapte er serieus in!'
Lia lacht.
'Noemen ze mij naïef!'

Hoe heb ik in zo'n simpele truc kunnen trappen!?
'Zo'n truc is mijn ding!?' Gil ik.

Geïrriteerd loop ik naar de deur.
Ik ren de trap af.
Eigenlijk moet ik nog ontbijten, maar eerst pak ik mijn telefoon.

Ik ga op de bank zitten en open whatsapp en scrol door mijn contacten.
Dan valt mijn blik op Xavier.... Hij is online.

Ik wil bijna klikken, maar ik schud mijn hoofd
Het is Xavier, dat gaan we niet doen.

-
Ik hoor gestommel op de trap.
Lia is al aangekleed.

Ze heeft haar haar in een hoge paardenstaart en haar trainingskleren aan.
'Nia douchen, tandenpoetsen, aankleden en gaan.'
Zegt Lia alsof ze mijn moeder is.

Ik zucht en gooi mijn telefoon op de bank.
'Ja, mama.'
Zeg ik met en baby stem en ik ren rollend met mijn ogen de trap op.

_
Als ik klaar ben met douchen, tandenpoetsen, haar kammen en omkleden.
Loop ik de trap af naar beneden.

Daar zie ik Lia op mijn telefoon zitten.
'Kreng, wat doe jij op mijn telefoon!?'
Schreeuw ik.

Ik ren de laatste tredens de trap af, terwijl ik mij haar probeer te knippen.
Maar ik glij uit en dender de laatste 5 tredens van de trap.

Lia schiet in de lach en loopt naar mij toe.
'Nu ben jij je mooie kapsel kwijt.'

Supersonisch snel sta ik op, alle pijn die door mijn lichaam gaat negerend.
En ren naar de spiegel.

'Oh My God! Mijn haar!'
Gil ik.

Ik heb het echt vreselijk slecht geknipt.
Maar ik haal mijn schouders op en kijk naar Lia.
'Het is niet eens zo erg.'

Lia schiet in de lach.
'Je meent het!'