Ik kijk naar Lia.
Het is nogal raar.

Ze gedraagt zich raar.
Zo vrolijk, zorgeloos.

Ik zie dat Jude, Nathan en, Zaina naar mij kijken.
Wat een idioten.

Ik sta op en loop traag naar ze toe.
Allemaal kijken ze mij aan.

Ik schop de bal uit Judes handen en alle drie kijken ze zwijgend hoe hij in de lucht vliegt.
En ik vang hem op.

Dan grijns ik uitdagend naar ze.
'Wie kan het aan?'

Eerst kijken ze me vragend aan.
Maar dan stapt Jude naar voren.

'Ik,' Zegt hij, 'ik durf.'
Ik grijns.

'Waar komt dit random vandaan?' Vraagt Zaina verbaast.

'Nou Zaina,' zeg ik, kijkend naar Lia, 'na een hele tijd met Lia te hebben getraind, besefte ik.
Dit is zooooo nutteloos.'

Grijnzend kijk ik naar Lia.
'Dus nu heb ik zin in een betere tegenstander.'

Lia rolt met haar ogen.

'Een betere tegenstander?'
Hoor ik een stem vragen.
'Is Lia niet goed genoeg?'

Ik draai me langzaam om en als ik zie wie het is...
Ren ik op hem af en geef ik hem spontaan een knuffel.

'Nia, ik hoef nog lang niet dood.'
Lacht hij.

Ik lach mee.
Ik laat hem voorzichtig los en bekijk hem goed.

'Je bent 2 centimeter gegroeid!'
Lach ik.

'Shawn!' Nathan, Zaina, Lia en Jude komen aanrennen.
En verpletteren Shawn ook met een knuffel.

'Wat doe jij nou weer hier?' Vraagt Zaina verbaast.
'Ben jij ook geroepen door coach Hilmon?' Vraagt Lia enthousiast.
'Waarom heb je niet gezegd dat je kwam?' Vraagt Jude ook aan Shawn.
'Train met ons mee?' Komt Nathan er ook bij.

Shawn kijkt om zich heen.
Zich zenuwachtig afvragend welke vraag hij als eerst gaat beantwoorden.

En omdat hij er niet uitziet, als iemand die weet wat hij moet doen in deze situatie, kom ik ertussen.

'Ruimte, Ruimte, Afstand.'
Jaag ik ze weg.

'Laat die arme Shawn op adem komen.'
Zeg ik.

'Maar-' Zegt Nathan.
Ik onderbreek hem.

'Geen gemaar, beste Nathan.' Ik sla mijn arm om Shawns schouder heen.
'Maar ik-' Begint Nathan weer.
'Die arme jongen is van Hokkaido hier naartoe gekomen, dus niet klagen, zeg ik!'

Lia giechelt.
'Moeder Nia.'
Proest ze.

'Shut up!' roep ik boos en ik laat Shawn los, 'jij bent hier de ouwe dame!'
Lia kijkt beledigt.

'Wat zeg jij!?' Lia balt haar balt haar vuisten, 'wil je vechten ofzo?'
Ik snuif.

'Tuurljk, met een klap lig jij al in het ziekenhuis.'
Zeg ik spottend.

'Oh, denk je dat?' Roept ze.
'Ik ga je wat laten zien!'

'Eh...Meiden.'
Stottert Shawn.

Allebei tegelijk draaien we ons om naar Shawn en roepen we:
'Hou je erbuiten!'

Shawn deinst angstig achteruit.
'Wat je maar wilt.'
Mompelt hij.

'Eh....meiden.'
Komt Jude er weer tussen.

We kijken hem allebei woedend aan.
Maar hij laat zich niet intimideren.

'Volgens mij moeten jullie dit ergens anders uitvechten.'
Komt Nathan er ook tussen.

Ik rol met m'n ogen.
'Tuurlijk, wat Prins Swift maar wil.'

En ik plof neer op het gras.

Reageer (2)

  • AxelBlaze10

    Mooi geschreven Lin! :)

    2 jaar geleden
    • LinSwift

      Bedankt, hè ik heb een vraag:
      Vind je dat ik van schrijfstijl ben verandert?
      Het is zo dat ik probeer de zelfde stijl te houden, zoals aan het begin van dit verhaal, anders wordt het moeilijk voor de lezers.

      2 jaar geleden
    • AxelBlaze10

      Nee, je schrijfstijl is niet veranderd sinds het begin van het verhaal. En ook al verander je jouw schrijfstijl; ik denk niet dat dat zoveel uitmaakt voor de lezers ;)

      2 jaar geleden
    • LinSwift

      Fijn, dat wou ik even horen! :)

      2 jaar geleden
    • AxelBlaze10

      :)

      2 jaar geleden
  • ChifuyuMatsuno

    'Tuurlijk, wat Prins Swift maar wil.'

    xD Haha zag ik niet aankomen

    2 jaar geleden
    • LinSwift

      xD
      vergeet niet dat mijn story ''Onverklaarbare Gebeurtenissen'' heette.

      2 jaar geleden
    • ChifuyuMatsuno

      xD

      2 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen