H11

Niall werd wakker van wat ruis en geluiden die hij niet helemaal kon plaatsen en zucht even diep. Hij was nog veel te moe. Hij grabbelt naar zijn telefoon en kijkt hoe laat het is. Half zes in de ochtend, waarom was er dan zoveel geluid? Niall besloot zijn hoofd even uit te tent te steken om te kijken of er niets aan de hand was. Hij ritst dan ook zijn tent open en met warrige haren en nog slaperige ogen ziet hij dat de camping omgetoverd is tot een heus dorp vol tenten. Het besef schiet hem snel binnen en dat maakt ook dat hij zijn hoofd terug trekt en de tent dicht ritst. Er was dus gisteren uitgelekt dat hij hier was en dat maakte het zo druk hier. Niall zucht even diep, dit was even een minpunt in zijn reis. Niall overwoog even zijn plannen en kansen. Hij kwam hier voor zichzelf. Hij besloot eens te gaan liegen tegen zijn fans en logde in op zijn Instagram. Het was ergens niet oké , zijn fans zorgde dat hij zijn droom kon naleven maar het moest wel even zo.

Niall voelde zich behoorlijk schuldig toen hij de foto van zijn neef pakte. Het was de aankomst dag op het eiland dat hij in een hotel had geslapen en een foto had gemaakt van het uitzicht. Hij stuurt zijn neef een uitleg en post dan de foto met de tekst dat hij geniet van het mooie weer. Hij hoopte dat dit zou zorgen dat hij straks op volgende campings met rust gelaten werd. Het was een redelijk bekend pad en als ze dachten dat hij nog op de campings zou zijn, zouden ze wellicht op elke camping gaan zoeken tot ze hem gevonden hadden. Hij voelde zich nog altijd schuldig en stuurde ook even naar het thuisfront de uitleg en zet dan weer de internet uit en pakt zijn spullen in. Het was nog schemerig. Met een pet, hoodie en zonnebril zou hij onopvallend het terrein kunnen verlaten. Hij zou snel betalen en dan naar de stad voor boodschappen en dan naar de bergen.

Het was een grote gok die Niall ging nemen maar het moest. Hij hoorde hier en daar gemompel en pakte in zijn tent de gehele tas in. Hij was blij dat hij geoefend had hoe hij handig en snel de tent moet opzetten en afbreken. Dat maakte dat de tent in een kleine vijf minuten opgeruimd was en aan zijn tas hing. In een snelle wandelpas met zijn hoofd naar beneden liep hij naar de receptie die gelukkig rustig was. Hij checkte uit en betaalde met een kleine fooi en wenste de vrouw een fijne dag. Niall kijkt regelmatig en onrustig om zich heen. Een trekje die veel beroemdheden hadden. Het gevoel van constant gevolgd worden , het was geen fijn gevoel kon Niall je vertellen. Toen hij doorkreeg dat echt niemand hem volgde probeerde hij zichzelf te ontspannen en rustiger te lopen en van de omgeving te genieten. Hij wist zelf ook wel dat hij eerst door de winkel moest voor hij zich volledig kon ontspannen. Winkels waren hotspots om gespot te worden. Wel had hij door dat het belachelijk vroeg was en dus geen mens op de weg is. Na een half uur lopen komt hij bij de winkel en slaat een flinke voorraad in en rekent af. Hij is opgelucht dat hij ongezien dit kon doen en loopt dan naar de route voor de camping. Een klein kwartier later ziet hij een mooie steen met uitzicht en legt zijn tas naast zich en gaat zitten op de steen. Hij sluit even zijn ogen en probeert te concentreren.

Langzaam gaat hij al zijn lichaamsdelen af. Om te voelen hoe ze voelde, om zo zijn gedachten daarop te focussen. Zijn ademhaling werd regelmatiger en rustiger en hij voelde hoe zijn hoofd langzaam zich vulde met gevoelens van zijn lichaam in plaats van allerlei gedachten en waanideeën. Hij ademt diep in en probeert de adem naar binnen te volgen. Eerst door zijn neus in, zijn keel langs en zo in zijn borst naar zijn longen en hij voelt hoe zijn buik wat uitzet en ademt weer uit. Tevreden met het effect opent hij weer zijn ogen en voelt de eerste ochtend zonnestralen op zijn gezicht. Zijn pet houdt hij op maar zijn hoodie doet hij af en zijn zonnebril steekt hij aan zijn shirt. Hij doet zijn zware backpack weer op en helemaal in het hier en nu vervolgde hij zijn weg naar de camping. Hij nam de wakker wordende fluitende vogels in zich op, hij zag hoe de bergen hoger en hoger werden. De paden smaller en slingeringen. De bomen kwamen dichter bij elkaar en zelfs door elkaar heen en hielden wat van de klamme lucht vast. Niall zag het pad veranderen van grindpad naar bospad en grijnst genietend. Hoewel de dag wat rot was begonnen was Niall trots. Hij had het overwonnen en was binnen een uur gekalmeerd, weg van de situatie en weer helemaal ontspannen. Dat gaf hem een teken dat dit dus gewoon kon. Je kon gewoon als beroemdheid een normaal leven leiden en op vakantie gaan. Je moest er alleen soms net iets meer moeite voor doen dan onbekende mensen.

Het leerde Niall dat hij moest vechten en vol moest gaan voor dingen die hij wilde. Als hij dat niet deed mislukte het vaak. Het leerde hem ook hoeveel dingen waard waren en wat nou echt belangrijk was. In het begin van One Direction zag hij zijn familie amper. Toen zijn oma overleed en hij haar al anderhalf jaar niet gezien had werd dat een ogenopener. Als hij het zijn familie waard vond moest hij zelf meer tijd regelen en voor ze nemen.. Dat had hij gedaan. niet zo vaak als iemand anders, dat ging nou eenmaal ook niet in zijn vak maar minimaal twee keer per jaar zag hij iedereen. Vaak hield hij zelf dan gewoon een groot feestweekend. Ieren waren dol op drank en feesten. Het was een makkelijke manier om met iedereen samen te zijn, iedereen te zien en mooie herinneringen te maken. Vaak regelde Niall een overnachtingsplaats en hij zei altijd dat dat zijn cadeautje was voor verjaardagen die hij moest missen. Zijn broer, schoonzus, neef en ouders zag hij vaker. Die liet hij regelmatig overvliegen als het bij hen ook uit kwam.

Hij had als geen ander gezien wat belangrijk was in het leven en dat maakte ook dat hij heel zorgzaam was voor zijn lichaam. Hij sportte veel, at gezond, dat moest ook wel want dat reizen was een aanslag op zijn lichaam. Dat was iets waar hij zich al te bewust van was.