"Bill?" vroeg ze nogmaals.

Hij kon zijn ogen niet van haar afhouden en ze gingen ondertussen zitten aan een tafeltje. Gelukkig was het niet te druk in het café en zaten er geen Tokio Hotel fans.

"Sorry, ik hoorde dat mijn manager naar buiten kwam, en als hij zou zien dat jij erbij stond, zou het niet mijn beste dag zijn..." Er volgde een korte stilte. "Nogmaals sorry, hoorde ik het goed dat jij niet meer thuis geraakt?"

"Ooh, geen probleem Bill, ja klopt, de laatste trein is afgeschaft.." Ze bleef even doorgaan met praten, maar Bill kon zijn ogen niet van haar afhouden. "Als ik te veel praat, moet je het zeggen hoor, ik ben enorm nerveus."

"Dat is nergens voor nodig hoor, ik ben ook maar gewoon een mens," zei Bill met een glimlach. Julie lachte nerveus terug.

"Wat zal het voor jullie zijn?" onderbrak de barman ons.

"Doe maar 2 biertjes," Julie knikte instemmend. Na een paar slokken van haar biertje ontspande Julie volledig, en begon een leuke conversatie.

"Ik kan niet geloven dat ik vanavond met jou iets zit te drinken," zei Julie oprecht. Haar glimlach was de mooiste lach die Bill ooit gezien had.

"Goh, maar nu weet ik nog niet hoe ik thuis moet geraken, en is jouw manager niet ongerust waar jij zit?" vroeg Julie.

Bill had even geen besef van tijd meer. "Ooh jee, mijn gsm ontplofte van de berichtjes," zei Bill toen hij zijn gsm bovenhaalde. "Maak je maar geen zorgen over thuiskomen, als je het goed vindt, blijf je maar bij mij in het hotel slapen. Ik zal wel op de zetel slapen, hoor!"

Julie wilde de rekening betalen, maar dat liet Bill niet toe. Hij gaf de barman een goede fooi en ze vertrokken richting hotel. Ondertussen belde Bill naar Tom om te laten weten dat alles in orde was.

"Ik ben gewoon na de show in de buurt iets gaan drinken, Tom. Zo erg is dit toch niet?"

"Ja, je had herkend kunnen worden, Bill, en wat dan? Ontvoerd of aangevallen, weet ik veel wat! Je weet dat wij niet zomaar buiten kunnen," brulde Tom aan de telefoon. "En dan nog maar te zwijgen over wat Harry hiervan gaat vinden!! Onze manager gaat ons kapot maken als jij zo voort doet."

"Rustig broer, ik ben bijna bij het hotel. We zullen morgen vroeg samen ontbijten, oké? En ik leg het ook wel uit aan Harry. Tot morgen Tom, slaapwel." Bill hing op. "Wat een dramaqueens," mompelde hij nog.



Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen