7. Guten Abend Köln

De Meet and Greet verliep daarna in alle rust. Fans mochten hun vragen stellen, en Tokio Hotel antwoordde keurig volgens het managementprotocol.

Na afloop zaten de bandleden in de kleedkamer te wachten tot ze moesten optreden. Er heerste een ijzige stilte onder de vier heren, tot Gustaf de stilte verbrak.

"Ik herkende het meisje nog van gisteravond."

"Dus toch een one night stand?" antwoordde Georg.

"Kun je nu eens zwijgen over die one night stand? Ik heb geen one night stand gehad. Je weet toch dat ik zoiets niet doe, en al helemaal niet met fans," kaatste Bill terug. "Maar ik heb haar inderdaad gisteravond na de show weer ontmoet. We hebben gewoon nog gezellig wat tijd doorgebracht, er is niets gebeurd. En ja, ik weet dat het tegen de regels is."

Je hoorde duidelijk de teleurstelling in Tom's stem toen hij zei: "Ik dacht dat we alles tegen elkaar vertelden.."

"Ik wist al hoe je zou reageren, dat het niet mag, dat er al genoeg problemen zijn geweest met fans in het verleden," zei Bill.

"En het feit dat ze hier vandaag weer zit, vind ik maar creepy hoor," vulde Gustaf aan. De woorden van Gustaf raakten Bill. Natuurlijk was het niet creepy, het was juist geweldig dat ze hier was!

Natalie stormde weer de kamer binnen. Dat meisje stond soms stijf van de stress, maar toch was ze de beste in haar vak. "Het is tijd, jullie moeten richting het podium, en oh ja, break a leg!"

Het optreden zelf was zo voorbij. Bill deed enorm zijn best om iedereen in de zaal te bekijken, maar hij zag geen Julie. Iedereen was het incident tijdens de eerste Meet and Greet al vergeten, en alles ging door zoals gepland.

Bill had al zijn hoop gevestigd op het moment dat hij even kon ontsnappen naar buiten om zijn sigaretje te roken. Maar de zaal was ingesloten, en er was geen klein steegje waar Julie op hem zou kunnen wachten. Hoe kon ze überhaupt weten waar ze moest staan wachten?

Zijn hoop verdween, en kwaad schopte hij tegen een steen met zijn voet.