Een nacht met te weinig uren. Zo voelde het aan voor Bill en Julie. De vele verhalen die verteld werden, hebben de tijd geroofd. Op de wekkerklok was al te lezen dat het 7 uur 'smorgens is.

"Ooh Bill, kijk het is ondertussen al 7 uur en wij hebben nog niet geslapen. Misschien moeten we toch eens een poging ondernemen? Of gaan we gewoon naar het ontbijt?"

Julie zat recht tegenover Bill op het grote hotelbed. Ze schoof dichter bij hem en ging in zijn armen liggen.
"Een klein dutje zou ons misschien goed doen?" Antwoorde Bill

Er volgende geen antwoord meer. Bill ging met zijn handen daar haar haar en zag dat ze ondertussen in slaap was gevallen. Hij bekeek haar aandachtig. Wat is ze toch mooi dacht hij de hele tijd. Er is deze nacht niets romantisch gebeurd maar dat was niet nodig. De klik die ze voelde voor elkaar zegt genoeg. En deze keer ging Bill haar nummer vragen, zodat hij haar nooit meer kwijt speelde. Stilletjes aan voelde hij zijn ogen ook zwaarder worden en viel hij in slaap.


Rond 10 uur werden ze allebei wakker en gingen nog samen ontbijten. Ze namen afscheid van elkaar en deelden hun gsmnummers. In de weken die volgden, bleven Bill en Julie in contact. Ze begonnen elkaar steeds beter te leren kennen en ontdekten dat ze veel gemeen hadden. Julie was niet alleen een grote fan van Tokio Hotel, maar ze deelde ook Bill's passie voor kunst en muziek.

Bill vond troost bij Julie als de druk van het beroemd zijn te overweldigend werd. Ze was anders dan andere mensen in zijn leven - niet bezorgd om zijn roem, maar geïnteresseerd in wie hij werkelijk was als persoon.

Langzaam groeide er iets bijzonders tussen hen, een onbreekbare band die verder ging dan woorden. Bill begon te beseffen dat hij meer voelde voor Julie dan hij ooit voor iemand had gevoeld.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen