20. Tokio Hotel fans For Life!

Julie en Nelly zaten samen in een gezellig café, omringd door foto's van Tokio Hotel en herinneringen aan de vele concerten die ze door de jaren heen hadden bijgewoond. Nelly kon de opwinding in Julie's ogen zien terwijl ze over vroegere concerten spraken, maar ze merkte ook dat er iets aan de hand was.

"Nelly, eerlijk gezegd heb ik niet zo veel zin om naar het concert van Tokio Hotel te gaan deze keer," zei Julie aarzelend. "Ik weet niet waarom, maar ik voel me gewoon niet zo enthousiast als vroeger."

Nelly keek verbaasd naar haar beste vriendin. "Niet enthousiast? Maar je bent altijd zo enthousiast geweest over hun concerten. Wat is er aan de hand?"

Julie zuchtte en keek naar haar handen, onzeker over wat ze Nelly moest vertellen. "Het is gewoon... ik denk dat ik een beetje concertmoe ben. Ik heb het gevoel dat ik iets anders wil proberen."

Nelly fronste haar wenkbrauwen en nam Julie's hand vast. "Je hoeft je niet schuldig te voelen als je even iets anders wilt doen, Julie. We kunnen altijd iets anders leuks doen, als je dat liever hebt."

Julie glimlachte dankbaar, maar voelde zich nog steeds ongemakkelijk. Ze wilde Nelly niet kwetsen of de waarheid vertellen over haar geheime relatie met Bill. Het was moeilijk om haar beste vriendin in het ongewisse te laten, maar ze kon niet riskeren dat Nelly het nieuws zou verspreiden en zo Tokio Hotel in de problemen zou brengen.

Toen ze op het punt stond om het onderwerp te veranderen, keek Nelly haar bezorgd aan. "Is er nog iets anders aan de hand, Julie? Je lijkt een beetje afwezig vandaag."

Julie slikte de brok in haar keel weg en schudde haar hoofd. "Het is niets, ik ben gewoon een beetje moe, denk ik."

Nelly leek niet helemaal overtuigd, maar besloot er verder niet op in te gaan. "Oké, als je het zegt. Maar je weet dat ik er altijd voor je ben als je wilt praten, toch?"

Julie knikte en glimlachte oprecht naar haar beste vriendin. "Ja, dat weet ik. Bedankt, Nelly."

De dag van het concert kwam snel dichterbij en Nelly hoopte dat Julie van gedachten zou veranderen. Ze wist dat het belangrijk was voor Julie om haar gemoedsrust te respecteren, maar ze kon het niet helpen dat ze het jammer vond dat ze dit speciale moment samen zouden missen.

Op de dag van het concert belde Nelly Julie op. "Hey, ik heb twee VIP-tickets weten te bemachtigen voor het concert vanavond. Zullen we het toch proberen? Gewoon voor de ervaring? Vorige keer was het toch ook heel leuk. Bill heeft zelfs gezegd dat hij jou naam mooi vond!"

Julie aarzelde even, maar besloot uiteindelijk toe te geven aan Nelly's enthousiasme. "Oké, laten we het proberen. Ik wil niet dat je je kaartje verspilt."

En zo, terwijl de lichten doofden en de muziek begon, vergat Julie even al haar zorgen en genoot ze samen met Nelly van het concert van Tokio Hotel. In het moment realiseerde ze zich dat het niet uitmaakte waar ze waren of wat ze deden - het belangrijkste was dat ze er samen waren als beste vriendinnen. En in hun gedeelde liefde voor muziek, vriendschap en Tokio Hotel, voelden ze zich op dat moment weer verbonden als altijd.

Na het concert wachtten Julie en Nelly In de VIP-ruimte , omringd door andere fans die niet konden wachten om hun favoriete band te zien optreden. Ondanks haar gemengde gevoelens, voelde Julie de opwinding in de lucht en glimlachte ze naar Nelly.

"Ik ben blij dat ik hier ben, Nelly. Het voelt goed om deze ervaring met jou te delen," zei Julie oprecht.

"Ik ben ook blij dat je uiteindelijk bent meegegaan hoor!, Wist je trouwens dat Bill een relatie heeft met dat supermodel?"

Julie kromp in elkaar toen ze deze woorden hoorden. Ze wist maar al te goed dat Bill opnieuw zijn hart verloren was.

"Maar ik vind niet dat ze zo goed samen passen als ik eerlijk moet zijn." zei Nelly bedachtzaam.

Ineens hoorde de meiden een aankondiging van Natalie dat de band ging binnenkomen en we allemaal op onze stoel moesten blijven zitten.

De knoop die zich al gevormd had in Julie haar maag werd getriggerd en voelde zich plots enorm misselijk. De band wandelde de zaal binnen en ze kon niet wegkijken van Bill. Gelukkig had hij nog niet gezien dat ze in de zaal zat.