45. Het aanzoek

De ochtend van de grote dag hing er een mengeling van opwinding en zenuwen in de lucht. Bill kon nauwelijks stilzitten en drentelde door de hotelkamer, zijn hart bonzend in zijn keel. Vandaag zou hij de liefde van zijn leven ten huwelijk vragen, en hoewel hij er vol vertrouwen in was, kon hij zijn nerveuze energie niet onderdrukken.

De zon scheen fel aan de blauwe hemel toen de taxi voor het hotel verscheen. Bill en Julie stapten in, beiden gekleed in zomerse outfits die perfect pasten bij de stralende dag die voor hen lag. Terwijl ze door het schilderachtige landschap reden richting het Griekse dorpje, voelde Bill zijn hartslag versnellen. Hij had al tientallen keren gecontroleerd of de ring veilig in zijn zak zat.

Eenmaal aangekomen in het dorpje, met de glinsterende zee op de achtergrond, voelde Bill zijn zenuwen veranderen in een onweerstaanbare opgetogenheid. Hij nam Julie's hand in de zijne en keek diep in haar ogen, waarin hij een mix van vreugde en verwachting zag. Ze wandelden hand in hand langs de pittoreske straatjes, langs witgekalkte gebouwen en blauwe accenten die het dorpje zijn kenmerkende charme gaven.

Bij een uitgestrekt stuk strand hield Bill plotseling halt en draaide hij Julie zachtjes naar zich toe. Zijn ogen straalden liefde en vastberadenheid uit terwijl hij haar hand stevig vasthield. Met een warme glimlach op zijn gezicht begon hij zijn woorden te spreken, zijn stem doordrenkt van emotie. "Julie, sinds het moment dat ik je heb ontmoet, is mijn wereld veranderd. Je hebt mijn leven gevuld met licht, liefde en geluk. Ik kan me geen toekomst voorstellen zonder jou aan mijn zijde."

Bill knielde neer op één knie, de ring doos opende in zijn hand. Hij voelde de spanning in de lucht terwijl Julie ademloos naar hem keek. Maar net op het moment dat hij de magische vraag wilde stellen, voelde Bill Julie's hand in de zijne verstijven. Haar gezicht veranderde van verwachting naar ongemak en plotselinge bleekheid.

"Julie, gaat het wel?" vroeg Bill bezorgd, terwijl hij haar haren zachtjes naar achteren veegde en haar rug wreef.

Maar voordat hij een duidelijk antwoord kon krijgen, voelde hij haar plotseling overgeven. Bezorgdheid en schrik schoten door zijn lichaam terwijl hij onmiddellijk reageerde, zijn focus volledig gericht op Julie. Hij veegde haar voorzichtig mond af met een zakdoek die hij uit zijn zak had gehaald en bleef bij haar terwijl ze haar maag leegmaakte.

Tranen glinsterden in Julie's ogen terwijl ze zich zwakjes oprichtte. "Bill," fluisterde ze, haar stem zacht maar vol emotie. "Ik kan niet met je trouwen, ik ben zwanger."