De daaropvolgende week van hun huwelijksreis verliep gelukkig in volledige rust. Terwijl ze genoten van hun tijd samen, voelde Julie zich langzaam opgelucht worden toen ze zich realiseerde dat ze binnenkort terug naar huis zouden gaan. Eenmaal terug in hun vertrouwde omgeving, hernam het dagelijkse leven zijn gang.

Op een rustige middag vond Julie zichzelf in de kinderkamer, zittend in de schommelstoel en uitkijkend naar buiten. Haar gedachten dwaalden af naar de prachtige boom waar ze onder getrouwd waren, en ze glimlachte liefdevol terwijl ze aan die bijzondere dag terugdacht. Haar overpeinzingen werden plotseling onderbroken door het geluid van haar telefoon. Michael belde haar op, en enthousiast nam ze op.

"Hey Michael, hoe gaat het?" begroette ze hem.

"Julie, ik dacht dat het misschien handig zou zijn om morgen na de sluiting van de winkel een vergadering in te plannen voor de volledige overname," stelde Michael voor.

Julie knikte, ook al was ze hoogzwanger en elk moment klaar om te bevallen, begreep ze dat deze laatste vergadering belangrijk was voor haar gemoedsrust. "Ja, dat lijkt me een goed idee. Laten we dat doen."

Bill keerde later die avond terug naar huis, en tijdens het avondeten vertelde Julie hem over de geplande vergadering met Michael voor de volgende avond. Zijn gezichtsuitdrukking veranderde subtiel, en Julie kon duidelijk zijn ongenoegen opvangen.

"Moet dat echt, Julie?" vroeg hij met een lichte zucht.

Julie glimlachte begripvol. "Ik begrijp dat het niet ideaal is, maar ik denk dat het beter is om alles af te ronden voordat de baby komt."

Bill keek haar aan, zijn uitdrukking verzachtend. "Je hebt gelijk. Maar ik ben wel bij je, oké? Ik zal je morgenavond ophalen na de vergadering, en dan gaan we naar ons favoriete restaurant."

Julie voelde zich gerustgesteld door zijn woorden. Ze wist dat Bill altijd aan haar zijde stond, en dat gaf haar de kracht om de laatste stappen te zetten voordat ze hun kindje zouden verwelkomen. Met een glimlach knikte ze. "Dat klinkt perfect, Bill. Dank je wel."

"En hoe was jouw dag?" vroeg Julie met een glimlach terwijl ze een hap van haar eten nam.

Bill nam een slok van zijn drankje en leunde iets achterover. "Het was eigenlijk best een interessante dag," begon hij. "Het was Harry's eerste werkdag als onze crisismanager, maar hij was er niet."

Julie keek verbaasd op. "Waarom was hij er niet? Is er iets gebeurd?"

Bill glimlachte breed. "Nou, eigenlijk wel. Mirthe is bevallen van hun dochtertje."

Julie's ogen lichtten op van blijdschap. "Echt waar? Oh, wat geweldig nieuws! Wat fijn voor hen! Heb je al foto's gezien?"

Bill knikte terwijl hij zijn telefoon tevoorschijn haalde. "Kijk eens, hier is een foto van het kleine wonder." Hij liet Julie een schattige foto zien van Mirthe die liefdevol naar haar pasgeboren dochtertje keek.

Julie straalde van vreugde terwijl ze naar de foto keek. "Oh, ze is zo schattig! Wat een prachtig moment. Ik ben zo blij voor hen."

Bill glimlachte en legde zijn telefoon weer op tafel. "Ja, ik ook. Het is echt bijzonder. En we zijn van plan om hen binnenkort te bezoeken."

Julie's ogen lichtten opnieuw op. "Echt? Oh, dat zou zo leuk zijn! Ik wil hen graag feliciteren en hun dochtertje ontmoeten."

Bill knikte instemmend. "Absoluut, ik denk dat ze het leuk zouden vinden als we langskomen. We kunnen een dag plannen en erheen gaan."

Julie glimlachte breed. "Dat klinkt als een plan. Laten we dat zeker doen. Ik kan niet wachten om hun kleintje te zien."

Terwijl ze verder genoten van hun avondeten, vulden de gesprekken zich met vrolijke plannen en oprechte blijdschap voor Mirthe en Harry. Het was een moment van gedeelde vreugde en liefde, en het bevestigde eens te meer de sterke band tussen Julie en Bill.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen