73. Tijd voor zichzelf

De volgende dag kwam Bill na een lange dag in de studio thuis. Hij was gewend geraakt aan het thuiskomen in een stille, onverzorgde omgeving. Maar deze keer was alles anders. Het huis was gevuld met de geur van heerlijk eten en hij zag dat de rommel was opgeruimd. Zijn ogen werden getrokken naar Julie, die straalde met een fonkeling in haar ogen die hij al een tijdje had gemist. Hij kon zijn opwinding en verbazing niet onderdrukken terwijl hij haar begroette.

"Julie, wat is hier aan de hand?" vroeg hij met een brede glimlach, terwijl hij haar omarmde.

Ze lachte en gaf hem een kus. "Ik heb vandaag wat veranderingen aangebracht, als een verrassing voor jou."

Ze zaten samen aan tafel en genoten van een heerlijke maaltijd die Julie had bereid. Terwijl ze aten, merkte Bill op hoe Julie weer straalde en vol leven leek. Het voelde als een verademing na al die tijd van duisternis en zwaarte. Haar enthousiasme en energie waren aanstekelijk, en Bill vond zichzelf genietend van haar aanwezigheid.

Tijdens het eten vroeg Julie voorzichtig of het goed was dat ze morgen Luca naar Nelly zou brengen. Haar toon was hoopvol en opgetogen. Ze legde uit dat ze een afspraak had gemaakt in een wellnesscentrum en dat ze gewoon een dagje voor zichzelf wilde hebben.

"Ja, natuurlijk," antwoordde Bill met een glimlach. "Ik ben blij dat je wat tijd voor jezelf neemt. Je verdient het."

Die avond voelde Bill zich gelukkig en opgelucht. Hij merkte hoe hun gesprekken weer bruisend werden, vol enthousiasme en diepgang. Ze lachten samen, deelden herinneringen en dromen, en het voelde als een hernieuwde verbinding tussen hen beiden.

Toen het tijd was om naar bed te gaan, keken ze elkaar diep in de ogen. Bill voelde de passie en de liefde tussen hen, en hij kuste haar met een intensiteit die hij al een tijdje had gemist. De vonk tussen hen was er nog steeds, sterker dan ooit.

Terwijl ze in elkaars armen lagen, fluisterde Bill: "Ik hou van je, Julie."

Ze keek hem recht aan, haar ogen vol liefde en oprechtheid. "Ik hou ook van jou, Bill. En ik waardeer alles wat je voor me doet."

De volgende ochtend wenste Julie Bill een fijne dag en vertrok ze met Luca richting Nelly. Nelly was ook opgetogen om een dagje op haar petekind te passen en wenste Julie veel plezier voor die dag. Maar in plaats van naar de wellness te gaan, besloot Julie terug te keren naar huis. Ze pakte een fotoalbum uit de kast, bladerde erin en trok een foto tevoorschijn van haar en Bill, genomen in Griekenland door het oudere koppel dat ze daar hadden ontmoet. Terwijl ze naar de foto staarde, herinnerde ze zich de gelukkige tijd die ze samen hadden beleefd.

Op de achterkant van de foto begon Julie te schrijven. Ze besefte dat ze eigenlijk geen recht had om over haar leven te klagen. Ze had immers een prachtige zoon en hield intens van haar man, die evenzeer van haar hield. Maar ondanks dit besef voelde het leven toch niet meer goed. Ze wilde zo graag dat Bill weer een leven kon leiden waarin hij niet voortdurend voor haar verdriet hoefde klaar te staan. Ze wilde dat Luca een vrolijke en zorgeloze jeugd kon hebben. Ze ging in de keuken om een keukenmes te pakken en verdween in de badkamer.

Het was genoeg geweest.