43. Het gesprek met Tom

De deur kraakte open, en we zagen Tom voorzichtig binnenkomen. Hij leek verrast om Bas bij mij te zien. "Oh, sorry als ik stoor," zei Tom.
Ik glimlachte en schudde mijn hoofd. "Nee, helemaal niet. Bas was gewoon nieuwsgierig naar iets waar we het over hadden. Geen probleem."
Tom knikte begrijpend en keek daarna vragend naar Bas en vroeg, "Bas, zou je me even alleen met Elise willen laten? We hebben wat bandzaken te bespreken."
Toen Tom vroeg of we even alleen konden zijn, keek Bas ons beiden aan met een speelse grijns. "Kan ik jullie twee wel alleen laten?" vroeg hij met een knipoog.
Ik keek naar Bas en zag hoe plotseling het lichtje opnieuw in zijn hoofd aanging. "Ooooh!" begon hij te roepen, en het leek alsof hij besefte dat het de Elise van de andere wereld was met wie Tom had geslapen. Lachend liep Bas onze kleedkamer uit en sloot de deur achter zich.
Ik keek naar Tom, met een lichte blos op mijn wangen. Nu we alleen waren was ik benieuwd wat Tom wilde bespreken.
Tom leunde nonchalant tegen een tafel in de kleedkamer en lachte lichtjes. "Amai, jij en Bas lijken goed overeen te komen, nietwaar?" Zijn opmerking was doordrenkt van lichte jaloezie, maar ik besloot er geen aandacht aan te schenken. In plaats daarvan vroeg ik, nieuwsgierig naar zijn bedoeling, wat hij wilde bespreken. Tom's blik veranderde, en hij leek oprecht geïnteresseerd terwijl hij vroeg: "Ik kwam eigenlijk checken of alles in orde was met je. Je leek wat afwezig op weg hier naartoe. Alles goed?" Zijn ogen doorzochten de mijne, en ik voelde me een beetje nerveus onder zijn intense blik.
Ik glimlachte voorzichtig en antwoordde, "Het gaat wel, Tom. Bedankt voor het vragen." Mijn reactie was terughoudend, want ik wist niet zeker hoeveel ik Tom kon vertellen over mijn situatie.
Tom keek me indringend aan, en zijn woorden maakten me een beetje nerveus. "Elise, ik ben niet blind. Ik zag dat je had gehuild toen je met Bill terugkwam. Ligt het aan onze nacht dat je nu ruzie hebt met Bill?"
Ik keek Tom geschrokken aan. "Nee, nee, het heeft niets met jou te maken, Tom. We hebben geen ruzie. Het is gewoon... iets van mijn verleden."
Tom leek even teleurgesteld over mijn reactie. Hij keek naar de grond en wiebelde een beetje met zijn voeten. Toen keek hij me weer aan en glimlachte, maar het was duidelijk dat er iets aan hem knaagde. "Oké, Elise. Als je ooit behoefte hebt om te praten, weet je me te vinden."
Ik voelde me schuldig dat ik Tom zo had laten voelen. Normaal zou ik in deze situatie weglopen, maar ik besloot het anders aan te pakken. Ik ging voor Tom zitten en pakte zijn handen vast. Zijn blik ontweek de mijne even, maar uiteindelijk keek hij me recht in de ogen.
"Tom," begon ik aarzelend terwijl ik zijn handen vasthield, "heb jij misschien nog gevoelens voor mij?" De woorden trilden een beetje, maar ik wilde weten hoe hij zich voelde.
Tom keek me diep in de ogen en zuchtte. "Elise," begon hij aarzelend, "ik heb nog steeds gevoelens voor jou sinds onze nacht. Het is moeilijk voor me om dat los te laten, ook al weet ik dat het fout is en Bill niet wil kwetsen." Hij wreef met zijn duim over de rug van mijn hand terwijl hij sprak. "Ik ben jaloers op de liefde die jij en Bill delen. Ik wil ook iets vinden, iets speciaals, zoals jullie hebben." Tom keek me aan, en ik kon de oprechtheid in zijn ogen zien.
Tom zuchtte diep en vervolgde, "Het lijkt zelfs alsof Bill nog verliefder op jou is geworden sinds wij seks hebben gehad. Ik ben echt blij voor hem, maar het doet pijn, Elise. Het doet me zoveel pijn om te zien hoe gelukkig hij is met jou." Hij keek naar de grond, en ik zag de spijt in zijn ogen. "Ik weet dat ik mijn gevoelens moet loslaten, maar het is verdomd moeilijk."
Ik keek Tom in de ogen en zei met een oprechte glimlach, "Tom, ik geloof echt dat je iemand gaat ontmoeten die je oprecht graag zal zien, zonder al die drama van nu. Iemand met wie je een geweldige relatie zult hebben, en Bill zal daar ook ontzettend gelukkig mee zijn." Ik legde mijn hand op zijn schouder en vervolgde, "Je moet weten dat jij voor mij ook heel speciaal bent, Tom, maar op een andere manier. Je zit voor altijd in mijn hart als een goede vriend, en ik wil niet dat onze vriendschap verandert."
Tom keek me recht in de ogen, en ik kon de pijn in zijn blik zien terwijl hij de vraag stelde. "Elise, denk je echt dat ik ooit iemand zal ontmoeten?" Hij leek onzeker en had behoefte aan geruststelling. Zijn stem trilde een beetje terwijl hij sprak, en ik zag hoe zijn ogen glansden van verdriet.
Ik pakte zijn handen vast en glimlachte naar hem. "Ja, Tom, dat geloof ik absoluut," antwoordde ik met overtuiging. "Je bent een geweldige persoon, en er wacht iemand daarbuiten op jou, iemand die jou net zo graag zal zien als jij haar. En wanneer dat gebeurt, zal je beseffen dat het het wachten waard was." Terwijl ik met Tom praatte, dacht ik aan de relatie tussen Heidi Klum en Tom in mijn wereld. Het leek me dat ze heel gelukkig zijn samen, en ik was blij dat Tom iemand had gevonden met wie hij dat geluk kon delen. Bovendien kon ik niet anders dan opmerken hoe goed Bill en Heidi met elkaar opschoten, wat voor een harmonieus geheel ze vormen als vrienden.
Tom's ogen glinsterden van oprechte dankbaarheid terwijl hij me vasthield. Hij drukte me stevig tegen zich aan, en ik voelde zijn hartslag tegen de mijne. Zijn glimlach was warm en oprecht, en ik kon zien dat hij echt blij was met onze openhartige conversatie. "Je hebt geen idee hoeveel dit voor me betekent," zei hij.
Terwijl Tom en ik elkaar omhelsden, ging de deur van de kleedkamer zachtjes open, en daar stond Bill, hij keek ons met opgetrokken wenkbrauwen aan en vroeg, "Wat is hier aan de hand?"