Engel.

Engel.

We hebben gewonnen. Samen met de adrenaline en de blijdschap viel er ook een enorme leegte over ons heen. Ik kijk glimlachend naar mijn teamgenoot die zonder enige moeite zijn veel te zware koffer bij de incheckbalie op de band tilt.
Ik ben gewend aan leegte. Aan maandenlang trainen voor een doel dat al of niet bereikt wordt en daarna is er niets meer. Topsport is nooit makkelijk geweest, maar zij maakte alles makkelijker. Al was haar verschijning nieuw. Voor het toernooi had ik haar nog nooit gezien. Snel handel ik mijn contact met de incheckvrouw af. Het is niet meer dan routine.
Een volgend doel heb ik niet. Ik ga nog op vakantie. De stress van je afschuiven, of dat is wat ze willen dat ik doe. Ik wil niet gaan en ik wil ook niet leeg zijn, maar je gevoelens kun je nou eenmaal niet sturen. Het irriteert me dat, waar ik ook ga, zij er nooit meer zal zijn. Nadat het toernooi een week of 2 geleden afgelopen was, heb ik haar niet meer gezien. Haar lange donkerbruine krullen, haar azuurblauwe ogen. Ze was net een engel. Ze heeft dan ook toepasselijk de naam “Angel” gekregen. Niet dat ik haar persoonlijk kende, ik zag haar alleen in mijn dromen. Ik weet haar echte naam niet eens. Ze praatte me moed in, ze zorgde ervoor dat ik niet onder de druk bezweek. Mijn teamgenoten weten het. Ik heb ze erover verteld, toen een aantal van de mannen er totaal doorheen zat. Daarna heb ik ze elke dag opnieuw over haar verteld. Haar uitspraken gaven ons allemaal moed, al waren ze maar een droom. Maar zonder haar raadselachtige en veel te filosofische zinnen, hadden we had waarschijnlijk niet gered.
Doelloos eet ik mijn versgebakken frietjes. We hebben maar besloten even bij de McDonald’s te eten. Nee, dat is niet goed voor ons. Je zou denken dat we allang op vakantie moesten zitten, wat waar is, maar we, ik en mijn teamgenoten, hebben nog een soort opdracht gekregen. Een paar mensen hebben een liefdadigheidsevenement georganiseerd. Precies in het land waar we de finale van gewonnen hebben. Wij moeten daar aanwezig zijn.
Niet dat het mij nog veel uitmaakt. Zoals ik al zei, ik voel me net een grote leegte. Als je dat kunt voelen. Natuurlijk hou ik van mijn sport, maar er iets van verdwenen. Het gevoel van winst is overweldigend. Het gevoel van triomf en de roes die erop volgt. Als je het één keer voelt raak je verslaafd. Niemand van ons zal het ontkennen. En zodra je verslaafd ben, is de rest veel minder belangrijk. We voelen alleen de pijn nog en proberen dat vervolgens zo goed mogelijk te ontvluchten. Eerlijk gezegd leef ik langs de wereld heen. In mijn eigen wereldje, met mijn sportende vrienden en vijanden.

‘Maat, waar zit je met je gedachten?’ Ik kijk geschrokken op. Blauwe ogen kijken me grijnzend aan. Fabio geeft een stomp tegen mijn schouder. ‘We zijn al lang geland,’ vervolgt hij. Ik knik kort en sta op. We zijn geland, tot mijn grote opluchting. Ik vind vliegen maar niks, het is veel te saai. Wezenloos sjok ik achter de anderen aan, om de koffers op te halen. Fabio en zijn eeuwige optimisme ook. Zoals gewoonlijk duurt het weer eeuwig voordat de koffers de band op rollen en mijn koffer is natuurlijk weer één van de laatsten. Ik heb het serieus maar één keer in mijn hele leven meegemaakt dat de koffers er al lagen. Als een kudde olifanten sjokken we luidruchtig naar de uitgang. Als het goed is staat er iemand op ons te wachten. Ik zucht diep en loop door de schuifdeuren. Azuurblauwe ogen. Ik heb ze niet gezocht, ze waren daar opeens. Ik laat mijn blik over het meisje dwalen. Haar donkerbruine krullen vallen luchtig over haar schouders en een zachte glimlach speelt rond haar lippen.
Ik hou Fabio tegen en hij draait zich vragend om. ‘Dat is haar,’ zeg ik zacht, al lijkt het hele team het te horen. Mijn hart gaat als een razende tekeer. ‘Wie?’ ‘Angel.’ Daarmee is alles gezegd. We kijken haar allemaal met ongeloof en verbazing aan. Ze lijkt door te hebben dat het over haar gaat. ‘Hey,’ zegt ze ongemakkelijk. Ik wil haar in mijn armen nemen, rondjes draaien en haar nooit meer loslaten, maar pas dan besef ik me dat ze mij helemaal niet kent.