Part five: Meet Bella

Chagrijnig stampte ik de trap op naar de kamer van Rosalie, waar ik de komende weken zou slapen. Aangezien de Cullens toch niet slapen en ik mijn rust op dit moment wel kon gebruiken, kwam dat mooi uit. Ik plofte neer op het onbeslapen bed en keek even de kamer van Rosalie rond. In de hoek stond een bureau met daarop een laptop. Naast het bureau stond een stereo en in de andere hoek van de kamer stond een enorme kledingkast. Ik zuchtte diep en besloot uiteindelijk maar te gaan slapen. Hoewel het nog vroeg in de avond was, hielden mijn ogen het niet lang meer vol. De autoreis was saai en vermoeiend en in een auto slapen kon ik absoluut niet.

De volgende ochtend werd ik wakker van een gil uit de woonkamer, gevolgd door een meisjesstem die keihard 'Edward' gilde.
"Welke idioot haalt et in haar bolle kop om mijn nachtrust te verstoren" mopperde ik terwijl ik de trap afdaalde. Al snel kreeg ik mijn antwoord, die best voorspelbaar was. Toen ik me eenmaal in de woonkamer bevond, zag ik Edward staan, knuffelend met een meisje. Rosalie en Alice, die ook in de kamer stonden, merkten mijn aanwezigheid op en wierpen me een vragende blik toe, na het zien van mijn waarschijnlijk uiterst chagrijnige blik. Ik ging naast ze staan en bestudeerde het knuffelende tweetal nog even. Rosalie stond naast me en wierp de hele tijd dodelijke blikken naar het meisje, waaruit ik kon opmaken dat het meisje Bella moest zijn, Edwards mensen-liefje. "Is dat Bella?" vroeg ik fluisterend aan Alica. Ze draaide haar hoofd naar me toe en knikte.
"Rosalie heeft het je zeker verteld?" vroeg Alice op dezelfde fluistertoon terug.
"Ja, ze vertelde dat ze een hekel aan zijn vriendin had en dat en een mens is" antwoordde ik.
"En jij bent geen mens zeker?" snauwde een onbekende stem. Ik keek verbaasd op en zag Bella voor me staan. Ze keek me giftig aan en ik snapte meteen waarom Rosalie haar niet mocht.
"Hé, ik zei alleen maar wat mij verteld is. Damn, verleng je lontje eens" Ik wierp een nog giftigere blik terug en eerlijk gezegd, ik mocht die meid absoluut niet.
"Kom Edward, we gaan" was het enige wat Bella nog zei, daarna was ze met Edward verdwenen.
"High five!" riep Rosalie en ze stak haar hand de lucht in. Vrolijk sloeg ik tegen haar hand aan. "Kom, dan gaan we Emmett optrommelen en ze achtervolgen" Rosalie grijnsde geniepig en sleurde me mee naar de keuken, waar Emmett en Jasper stonden te praten. "Emmie?? Zou je iets voor mij willen doen??" vroeg ze toen met een honingzoete stem.